TVP1 - Program TV na sobotę 18 maja 2024

Jak wygląda kondycja psychiczna młodego człowieka? Dlaczego stale się ona pogarsza? Samotność, brak akceptacji, hejt - w jaki sposób wspierać młodzież w tym trudnym świecie? Na te i inne pytania odpowiedzą goście Pauliny Guzik w programie Balans Bieli.

Koledzy korzystają z pomocy sprytnego Adama w wielu sprawach. Między innymi Szatan ułatwia im przygotowanie się do lekcji historii, odkrywa bowiem metodę odpytywania stosowaną przez profesora. Przypadek sprawia, że chłopiec zmuszony jest ujawnić przed belfrem swój szczególny talent. Po solennym załatwieniu kwestii związanych z nauką, Adam nieoczekiwanie zostaje poproszony przez profesora o pomoc. Chodzi o zbadanie tajemniczej sprawy rodzinnej. Adaś decyduje się na wyjazd latem na Wileńszczyznę, do rodziny profesora, a czyni to tym chętniej, że poznaje siostrzenicę nauczyciela, uroczą Wandę o fiołkowych oczach.

Świat, w którym żyją niepełnosprawni nie jest światem hermetycznie zamkniętym. Ci ludzie mają swoje problemy, troski i oczywiście chwile radości. W przeciwieństwie do innych ludzi o wiele mniej wymagają od świata, o wiele więcej od siebie. Rzuceni przez los w nurt niepełnosprawności, są niebywale sprawni. Doskonale wykonują swe wyuczone zawody, są świetnymi sportowcami, wspaniałymi przyjaciółmi. Wiele ich dzieli, gdyż dysfunkcje są różne, ale o wiele więcej ich łączy. Właśnie o ich troskach, stałej walce z własnymi słabościami, o tym jak sobie radzą w trudnych dla nich czasach będzie mowa w tym programie. Dowiemy się także jaka jest sytuacja niepełnosprawnych sportowców w innych krajach Europy.

Film dokumentalny opowiadający o tym jak powstawał serial "Zielona plantea"- jedna z największych produkcji BBC Studios w 2021 roku. Ekipa realizująca serię postanowiła ukazać świat roślin z ich perspektywy w niespotykany dotąd sposób. W tym celu należało opracować zupełnie nowy system filmowania. Powstał w garażu byłego inżyniera wojskowego, Amerykanina Chrisa Fielda. Widziałem kilka dokumentów w stylu "Zielonej planety". Zawsze robiły na mnie wrażenie, szczególnie zdjęcia poklatkowe. Przez dziesięć lat w wolnym czasie Chris konstruował skomplikowane, sterowane ruchem zestawy kamer poklatkowych i uczył się filmować rośliny. Rośliny często zachowują się jak zwierzęta. Film poklatkowy świetnie to pokazuje. Dzięki systemowi sterowania ruchem widać jeszcze więcej. Producent "Zielonej planety" natknął się na stronę Chrisa w sieci. Zainteresowała go prezentacja zestawu kamer. Zobaczył urządzenie skonstruowane w piwnicy i pytał, jak działa i co potrafi, bo wyglądało na bardziej zaawansowane od innych tego typu zabawek. Po 40 latach filmowania poklatkowego odkryliśmy, że te zestawy mają znacznie większe możliwości. Znając roślinę, można przewidzieć jej ruchy. Wtedy wystarczy ustawić sprzęt tak, by poruszał się z wyprzedzeniem, zachowując obiekt w kadrze. Zrobili to dla przyszłych pokoleń, tak jak nasi przodkowie. Chcieli, żeby ich dzieci mogły podziwiać tu rodzime gatunki i nie musiały przedzierać się przez inwazyjną roślinność. To jak obowiązek wszystkich. Ziemia opiekuje się nami, dlatego powinniśmy się jej odwdzięczyć. My też musimy się nią zaopiekować.

Ponieważ Monika coraz mocniej uzurpuje sobie prawo do dysponowania Kusym, Lucy i Kinga podejmują desperacką próbę przebicia Moniki poprzez odwołanie się do próżności Kusego; nadskakują mu i dogadzają, jak nigdy, na każdym kroku okazując uwielbienie i cześć. Senator deleguje Czerepacha do proboszcza, w celu wytargowania poparcia dla nowej partii w zamian za jej przychylne stanowisko dla Kościoła. Negocjacje okazują się trudniejsze niż się tego spodziewał, a Czerepach w celu wywarcia pośredniego nacisku podejmuje na terenie gminy spektakularne działania antyklerykalne. Arkadiusz ma pecha, bo osoby tymi działaniami dotknięte nie szukają ratunku u księdza, tylko u Michałowej, a Michałowa zna tylko jeden rodzaj dyplomacji - dyplomację kanonierek. Fabian po rozstaniu z Klaudią wpada w czarną rozpacz. Pracować nie może, jeść nie może, spać nie może. Tylko pić może. Lucy dochodzi do wniosku, że nadskakiwanie Kusemu jest niezbyt mądre, tyle że sytuacja w dworku zaczyna ją przerastać, a ona zaczyna się bać o swój szczęśliwy związek. Lodzia zostaje siłą wepchnięta do autobusu będącego pierwszym etapem jej podróży do Brukseli. Zapłakana i przerażona odjeżdża w świat. Wójt, jakby mało było artysty Łukasza, stwierdza, że zalągł się u niego Myćko, akurat ukrywający się przed wymiarem sprawiedliwości, ponieważ zachodzi podejrzenie, że pod wpływem środków odurzających, czynnie uczestniczył w wydarzeniach, za które właśnie zamknęli Wargacza. Łukasz wykorzystuje tę sytuację do zgłębiania natury prostego człowieka, lecz próba ta okazuje się dla niego szokiem i traumą.

W parku w krzakach znaleziono martwą 12 - letnią dziewczynkę. Wkrótce Bromski i jego policyjni koledzy, Lucyna i Puchała, zostają powiadomieni o zaginięciu innej dziewczynki w tym samym wieku, będącej również uczennicą szkoły muzycznej. Trop prowadzi do nauczyciela, profesora muzyki, który uczył obie dziewczynki gry na fortepianie. Podczas przeszukiwania domu nauczyciela Alex i Bromski natrafiają w piwnicy na tunel prowadzący pod ulicą do innej posesji. Bromski dokonuje makabrycznego odkrycia. Zostaje znalezione ciało zaginionej drugiej dwunastolatki. Ostatecznie to Alex, dzięki swemu niezwykłemu węchowi i słuchowi, trafia na ślad prawdziwego zabójcy.

W urokliwym miejskim zagajniku Paweł Jaskólski oświadcza się swojej wybrance. W pełnej uniesienia chwili padają strzały. Dwoje kochanków ginie z rąk tajemniczego mordercy. Policjanci rozpoczynają śledztwo. Jedynym śladem jest zapis miejskiego monitoringu, na którym pojawia się tajemniczy furgon. Wkrótce do redakcji "Nowinek sandomierskich" wpływa anonim, zawierający dziwny szyfr. Jego autor podpisujący się jako "Zodiak" ostrzega, że jeśli szyfr nie zostanie wydrukowany w prasie, będą następne ofiary. Policjanci do pomocy w rozwiązaniu zagadki angażują policyjnego psychologa, który sugeruje, że przestępca może być tzw. zabójcą medialnym, liczącym na jak największy rozgłos swoich czynów. Idąc tym tropem, policja szuka winnego wśród pacjentów zakładu psychiatrycznego. Tymczasem Pączkowi, wobec sercowych niepowodzeń, z pomocą przychodzi Babcia. Teraz Pączek wreszcie dowie się, czego kobiety pragną od mężczyzny.

Dziesięć lat spędzonych w Hollywood przyniosło znanemu francuskiemu reżyserowi i scenarzyście Francisowi Veberowi więcejrozczarowań niż sukcesów, mimo że jego francuskie filmy na tyle podobały się za oceanem, że dokonano remake'ów kilku z nich. Swój powrót do kraju zaznaczył Veber bardzo efektownie, realizując film przygodowy, przesycony francuskim humorem i utrzymany w amerykańskim tempie. Do tego dodał jeszcze szlachetne, proekologiczne przesłanie, piękne plenery Brazylii i Wenezueli, gdzie kręcono zdjęcia, świetną muzykę Vladimira Cosmy i doborową obsadę. Główne role zagrali bowiem: słynny gwiazdor Jean Reno, znany m. in. z "Gości, gości", "Mission: Impossible", "Nikity" czy "Leona zawodowca" oraz Patrick Bruel, uwielbiany przez francuskie nastolatki piosenkarz, który już niejednokrotnie z powodzeniem próbował swych sił jako aktor. Obu Francuzom partneruje pochodzący z plemienia Navajo indiański aktor Harrisson Lowe. Jean Campana, syn pary francuskich antropologów, którzy wcześnie go osierocili, wychowywał się wśród południowoamerykańskich Indian. Znakomicie poznał ich kulturę, język, mentalność i zwyczaje. Pragnie również uchronić przed zniszczeniem ich naturalne środowisko - amazońską puszczę, "zielone płuca planety". W tym celu organizuje tournee po Europie indiańskiego szamana Wanu, przedstawiciela jednego z tamtejszych plemion. Spotkania z przedstawicielami rządów, konferencje prasowe czy sesje zdjęciowe nie robią jednak większego wrażenia na Wanu, który w swym rytualnym stroju posłusznie podąża za Campaną, jego tłumaczem i opiekunem w obcym świecie. Pewnego wieczoru, gdy Campana i Wanu wracają do swego apartamentu w luksusowym paryskim hotelu Crillon, Wanu nieoczekiwanie okazuje wielkie zainteresowanie młodemu człowiekowi, Francois Perrinowi, który wsiadł z nimi do windy. Indianin ogląda go dokładnie, uśmiecha się, przekazuje znak przyjaźni, po czym oznajmia zaskoczonemu Campanie, że oto znalazł "Wybranego". Perrin - urokliwy podrywacz i utracjusz, nałogowy pokerzysta, popadł właśnie w nie lada tarapaty: jego karciany dług sięgnął zawrotnej sumy pół miliona franków i zniecierpliwiony "kredytodawca" wynajął dwóch zbirów, którzy mają w ciągu tygodnia odebrać należną sumę lub zabić dłużnika. Francois spotyka się w hotelu z dawną kochanką, ale ta nawet nie chce słuchać o pożyczce. Gdy zdesperowany karciarz opuszcza nad ranem hotel, przed jego samochodem wyrasta nagle półnagi Wanu. Na nic zdają się próby odprowadzenia go do pokoju hotelowego. Indianin podąża uparcie za swym "wybrańcem" do jego mieszkania, usypia go tajemniczym proszkiem dosypanym do kawy, maluje na jego twarzy rytualne znaki i nawiązuje z nim mistyczną więź. Kiedy następnego dnia dostaje nagle ataku serca i trafia na oddział intensywnej terapii, prosi Campanę, by wezwał Perrina do szpitala. Jak twierdzi Wanu, ktoś skradł mu duszę, co w rozumieniu Indian jest równoznaczne ze śmiercią. Jedynie "Wybrany" może ją odzyskać i przywrócić siły konającemu szamanowi. Francois, któremu bandyci już parę razy przypomnieli boleśnie o zbliżającym się terminie spłaty, widzi w wyjeździe do Amazonii znakomitą okazję ucieczki przed prześladowcami. Bez wahania zgadza się wyjechać z Campaną do Ameryki Południowej, choć ani przez chwilę nie wierzy w opowieści o skradzionej duszy. Na miejscu próbuje pozbyć się uciążliwego towarzysza, traktującego wyprawę ze śmiertelną powagą. Nie chce też nosić na szyi talizmanu, który dostał od Indianina i który ma służyć jako przekaźnik jego mocy - siły równej sile jaguara. Szybko przekonuje się jednak, że jego nowy przeciwnik, Kumare, indiański gangster, który łupi dżunglę i jej mieszkańców, jest znacznie groźniejszy niż paryskie bandziory. Ale bez pomocy Campany Francois nie jest w stanie dotrzeć na lotnisko, a antropolog upiera się, by wype

W tym odcinku Karol Okrasa zaprosi widzów na dzikie kanapki z ogniska. Kanapka to jedna z najpopularniejszych, codziennych przekąsek. Trudno sobie wyobrazić bez niej śniadanie, kolację, chętnie zabieramy ją w podróż czy na piknik. Polskie słowo kanapka pochodzi od francuskiego słowa canap oznaczającego przekrojoną bułkę z serem czy wędliną ułożoną jak poduszki na kanapie. Kanapki można zabrać wszędzie, a co ważne, aby je zjeść, nie potrzeba talerzy ani sztućców. Kanapki mogą być proste i skromne, mogą być też bogate i eleganckie, wszystko zależy od dodatków. Takie wytworne kanapki, czyli tartinki z wyszukanymi dodatkami takimi jak wędzony łosoś czy jesiotr, kawior, sery, oliwki, kapary, pasty serowe i jajeczne mogą stanowić efektowną oprawę kulinarną przyjęć i spotkań towarzyskich. Angielska nazwa kanapki to sandwicz, a za jego wynalazcę uważa się Johna Montagu, czwartego hrabiego Sandwich, żyjącego w XVIII wieku. Uwielbiał on grę w karty i nie chcąc tracić czasu na udanie się na posiłek, zamawiał do stołu chleb, sery, mięsiwo. I wraz z kompanami spożywał swoje kanapki, nie odrywając się od ulubionej rozrywki. I jak chce legenda, w ten sposób ponad 250 lat temu powstały kanapki. Ponoć jednak kanapki jedzono już w starożytności, zachował się opis posiłku pewnego rabina z Jerozolimy, który kładł różne dodatki pomiędzy dwa kawałki macy. Aby wzbogacić nasz dzisiejszy kanapkowy repertuar, Karol pokaże widzom kilka swoich propozycji na kanapki zrobione w dzikich, piknikowych warunkach na ogniu. Proponowane dania: 1/ Kanapka z pieczonymi kawałkami łososia i smażoną sałatą rzymską; 2/ Kanapka z upieczonych na ruszcie wieprzowych żeberek z serem; 3/ Wegańska kanapka z dodatkiem sojowego mięsa i sera.

21
Matka z wielodzietnej rodziny trafia do szpitala po pechowym upadku z drabiny tuż przed powrotem męża po kilku miesiącach nieobecności. Andrea jest zmęczona i wygłodzona. Poznawszy sytuację kobiety i prawdziwą przyczynę wypadku, Anna postanawia jej pomóc. Nina odrzuca przestarzały podręcznik i prowadzi zajęcia związane z seksualnością na podstawie najnowszych badań naukowych, wywołując oburzenie siostry Elisabeth. W porozumieniu z dyrekcją, Bent przystępuje do przetestowania posiłku leczniczego na pacjentach ochotnikach. Nieoczekiwana wizyta, która zaburzyła życie osobiste jednej z pielęgniarek, prowadzi do groźnych następstw dla pacjenta. Christian, którego wkład w badania pominięto, zaczyna myśleć o przejściu na chirurgię. Anna, która już nie ma złudzeń co do siostry Elisabeth, idzie do przełożonej poskarżyć się na jej zachowanie. Podczas dyżuru, Marie odbiera telefon ze Sztokholmu.

Odc. 10
Już za chwilę czas pożegnań, więc i rozmowy poranne tylko o tym, jak to będzie po powrocie do domu. Ale poranek zacznie się od poważnego konfliktu seniorek, żeby potem myśleć już tylko o balu, na którym tradycyjnie uczestnicy wybiorą swoją Królową i swojego Króla. Panowie limuzynami jadą pierwsi do sali balowej, tam czekając na panie. Zachwytom i słowom uznania dla stylizacji dam nie ma końca. Marta dając sygnał do rozpoczęcia uroczystego finału, zaprasza współprowadzącego bal. Dziś, w tym wyjątkowym dniu, prowadząca także nie będzie sama. Ale to nie jedyna niespodzianka tego wieczoru! Misja "Sanatorium miłości" zakończona. Miłość znowu zatryumfuje.

Okazuje się, że Pączek ma spore długi u niejakiego Django - szemranego biznesmena prowadzącego zakłady bukmacherskie i parabank pożyczkowy. To oznacza poważne kłopoty. Pączek musi szybko zdobyć pieniądze, wobec czego wpada na pewien nietypowy pomysł. Tymczasem policjanci przygotowują się do ważnego meczu Orłów Sandomierz z Czarnymi Zbarzewo, wiedząc o wrogich stosunkach kiboli obu klubów. Na komendę trafia jednocześnie doniesienie o zaginięciu Michała Krzywickiego, pseudonim "Krzywy". To kibic ze Zbarzewa, który jeszcze dzień wcześniej "rozrabiał" w pubie. Do Mateusza przychodzi sandomierski kibic Olaf, który ma przy sobie breloczek należący do zaginionego mężczyzny. Policjanci rozpoczynają śledztwo. Bywalcem pubu okazuje się również prześladowca Pączka - Django.

Na cel charytatywny grają prowadzący Pytania na śniadanie: Joanna Górska, Filip Antonowicz, Tomasz Tylicki.

Główne wydanie codziennego programu informacyjnego.

Ochroniarz Jańczyk dokonuje napadu na bank, gdzie pracuje. Terroryzuje personel bombą w walizce i ucieka z pieniędzmi. Bogna organizuje poszukiwania zbiega, ale wkrótce jej ekipa staje przed jeszcze większym wyzwaniem. Jańczyk rok temu rozwiódł się z żoną i otrzymał prawo do kontaktów z dzieckiem. Synek Piotruś właśnie przebywał pod jego opieką, ale zniknął. Matka chłopca mówi Marcie, że ojciec nie mógł się pogodzić z decyzją sądu, która rozdzieliła go z synkiem. Czy to on uprowadził dziecko? Niepokój ekipy rośnie, kiedy Gutek po analizie bilingów stwierdza, że Jańczyk odwiedzał Poradnię Zdrowia Psychicznego. Następnego dnia w lesie pod Łodzią zostaje znaleziony samochód z dokumentami Jańczyka, a Alex odkrywa jego zwłoki. Rana na skroni, ułożenie ręki, w której trzymał służbowy pistolet wskazuje na samobójstwo. Czy nastąpiło psychiczne załamanie? I co się stało z chłopcem? Bogna organizuje wielkie przeszukanie lasu, ale Leon kieruje śledztwo na nowe tory. Zauważył ślad po pasku zegarka na prawej dłoni Jańczyka. Był leworęczny, a znaleziono go z pistoletem w prawej dłoni, co wskazuje, że to nie było samobójstwo. Podczas oględzin w lesie Alex zwraca uwagę Artura na drobiny zaprawy murarskiej na butach denata. Badania w laboratorium wykazały, że to specjalistyczna zaprawa rzadko stosowana współcześnie. Służy do renowacji starych budynków. Ekipa postanawia sprawdzić firmy, które jej używają. Na parkingu, przed jedną z nich spotykają obecnego partnera żony Jańczyka. Alex obwąchuje jego buty. Czy to właściwy trop? Czy pies odnajdzie chłopca i pomoże policjantom wyjaśnić, dlaczego ochroniarz obrabował bank, który miał chronić?

Polska, 1983 roku. W kraju wciąż obowiązuje, mimo zawieszenia, wprowadzony przez komunistyczne władze stan wojenny, mający na celu zduszenie solidarnościowej opozycji. 12 maja Grzegorz Przemyk, syn opozycyjnej poetki Barbary Sadowskiej, zostaje zatrzymany i ciężko pobity przez patrol milicyjny. Przemyk umiera po dwóch dniach agonii. Jedynym świadkiem śmiertelnego pobicia jest jeden z kolegów Grzegorza, Jurek Popiel, który decyduje się walczyć o sprawiedliwość i złożyć obciążające milicjantów zeznania. Początkowo aparat państwowy, w tym Ministerstwo Spraw Wewnętrznych, bagatelizuje sprawę. Jednak gdy ponad 20 tysięcy ludzi przemaszeruje przez ulice Warszawy za trumną Przemyka, władza decyduje się użyć wszelkich narzędzi przeciwko świadkowi i matce zmarłego, aby ich skompromitować i zapobiec złożeniu przez Jurka zeznań w sądzie. Rozpoczyna się, nadzorowana osobiście przez Ministra Spraw Wewnętrznych, generała Czesława Kiszczaka, operacja „Junior”, której głównym celem jest powstrzymanie Jurka przed ujawnieniem prawdy oraz zrzucenie winy na sanitariuszy, którzy wieźli Przemyka po pobiciu na pogotowie. Armia esbeków zaczyna śledzić Jurka i jego rodziców, inwigilując ich życie prywatne 24 godziny na dobę, zaś media i prokuratura są kierowane i naciskane przez władzę, aby do opinii publicznej trafiały tylko „właściwe” komunikaty. Z kolei Barbara Sadowska nie traci nadziei na sprawiedliwość, a przedstawiciele władzy państwowej i specjalna grupa śledczych prowadzą kolejne narady, jak ukręcić łeb sprawie Przemyka.
W czołówce film jest informacja: "Film oparty na prawdziwych wydarzeniach i materiałach historycznych. Niektóre zdarzenia, wątki i postaci zostały celowo zmienione lub wymyślone na potrzeby filmu".
(filmpolski.pl)

Memento - pamiętaj - ta przestroga towarzyszy bohaterowi filmu przez cały czas. Jeśli coś zaniedba, nie będzie już umiał wybrnąć z sytuacji, a ściślej rzecz biorąc po prostu nie będzie mógł. Wskutek urazu głowy doznał bowiem utraty tzw. pamięci krótkotrwałej. Wie kim jest, co się wydarzyło w przeszłości, ale natychmiast zapomina o tym, co było przed chwilą. Musi więc być dobrze organizowany. Od wypadku nie może już niczego spamiętać, przy dłuższej rozmowie z kimś, zapomina nawet jaki był jej początek. Jedynie co ostatnio pamięta to napad na jego dom i żonę, która została zamordowana. Z dnia na dzień pamięciowa dziura powiększa się, a jedynym ratunkiem przed całkowitym oderwaniem się od teraźniejszości jest zapisywanie wszystkich ważnych spraw, które się wokół niego dzieją w danym momencie. Obsesyjnie zapisuje wszystko na kartkach, a najważniejsze informacje tatuuje na całym ciele. Na klatce piersiowej ma napis: John G. zgwałcił i zamordował moją żonę. Ma też mnóstwo podpisanych zdjęć, które sam robi polaroidem, uwieczniając zdarzenia i opatrując je komentarzem, co ma zrobić, komu wierzyć a komu nie. To wszystko jest mu potrzebne głównie do zemsty, bo żyje tylko chęcią odwetu. Bardzo tęskni za ukochaną żoną, dlatego zrobi wszystko, by dopaść drania, który mu ją odebrał. Nominowany do Oscara za montaż i scenariusz "Memento" to dramat z elementami kryminalnymi, który stał się prawdziwą sensacją, miał bardzo dobrą prasę. Z ogromnym entuzjazmem przyjęli go wielbiciele ciekawego i nietuzionkowego kina, którzy docenili oryginalny scenariusz i popisową grę aktorską. Film został skonstruowany tak, że widz ogląda kolejne sekwencje od końca do początku. Pokazane sceny są jeszcze raz powtarzane, z tym że każda następna jest juz wzbogacona o nowe fakty, pozwalające widzowi inaczej spojrzeć na sprawę, złożyć z kawałków jakąś logiczną całość, by fabularna układanka nabrała sensu. Ale kolejne sceny zamiast przybliżać rozwikłanie kryminalnej zagadki, mogą jeszcze bardziej wypaczyć obraz przyjęty wcześniej za pewnik. Czas cofa się, potęgując wzrost napięcia, choć wydawałoby się, że widz wie już wszystko, bo zna zakończenie. Główny bohater filmu Leonard Shelby to mieszkający w San Francisco detektyw ubezpieczeniowy, który prowadził śledztwo w sprawie Sammy’ego Jankisa, podejrzanego o próbę wyłudzenia pieniędzy z polisy za wypadek. Sammy rzekomo stracił pamięć, a zadaniem detektywa jest ustalenie prawdy. Istnieje bowiem podejrzenie, że klient może udawać. Wśród całej galerii różnych postaci jest Teddy, którego Leonard zabija na samym początku filmu. Wszystko wskazuje bowiem na to, że Teddy jest w rzeczywistości Johnem Edwardem Gammellem, czyli mordercą żony Leonarda. A w rozwikłaniu zagadki pomaga mu znajoma Natalie, która również straciła bliską sobie osobę. Jej chłopak Jimmy - narkoman i diler narkotykowy - został zabity właśnie przez Leonarda, który teraz jeździ jego luksusowym autem i nosi jego markowy garnitur, ma także jego forsę. I właściwie trudno się zorientować, gdzie kończy się prawda, a gdzie zaczyna fałsz. Kto i kim manipuluje?

"Sami swoi", pierwsza część komediowego tryptyku o rodzinach Kargulów i Pawlaków, odniosła olbrzymi sukces kasowy, a powiedzonka z filmu weszły do codziennego życia. Nie mniejsze powodzenie towarzyszyło premierze drugiego filmu "o Kargulach", choć zadanie było tym razem znacznie trudniejsze. W "Samych swoich" kopalnią pomysłów był sam okres historyczny. Zetknięcie się ludzi z różnych stron, problemy integracji... Ludzie tacy jak Kargul, Pawlak czy babcia, karabiny, granaty - znaczące realia tamtych lat - wszystko to było szalenie atrakcyjne z punktu widzenia dramaturgii narracji. Dawało wiele możliwości komediowych"- mówił Sylwester Chęciński. "Nie ma mocnych" zrealizował ten sam zespół i wystąpili w większości ci sami aktorzy. Bohaterów spotykamy po trzydziestu latach (akcja "Samych swoich" rozgrywała się w roku zakończenia wojny), w tej samej, choć oczywiście zmienionej wsi - zasobnej, nowoczesnej, gdzie jedynym utrapieniem mieszkańców jest brak młodych gospodarzy, którzy przejęliby ziemię zagospodarowaną przez dziadków i ojców. Taki właśnie problem trapi Pawlaka i Kargula. Ich wnuczka Ania nie dostała się na studia. Jest więc nadzieja, że pozostanie na wsi. Teraz tylko należy znaleźć dla niej odpowiedniego kandydata na męża. Na horyzoncie pojawia się Zenek Adamiec - technik mechanizacji rolnictwa. Dziadkowie zaczynają "sprawdzanie" potencjalnego dziedzica ich ziemi.

Na cel charytatywny grają prowadzący Pytania na śniadanie: Joanna Górska, Filip Antonowicz, Tomasz Tylicki.

Niezwykłe i barwne podróże w czasie do lat 70. i 80. minionego stulecia. Przypominamy, jak wyglądało wówczas życie i... jacy byliśmy. Podobno w życiu od celu ważniejsza jest sama droga. Jakie wybieraliśmy środki transportu i jakie kierunki, jakie przeszkody napotykaliśmy na swojej drodze i jak je pokonywaliśmy. W odcinku porozmawiamy o tym, jacy byliśmy, gdy podróżowaliśmy.