TVP2 - Program TV na czwartek 30 maja 2024

Kilkunastoletnia Sara przekonuje się, że wiara może czynić cuda. Zaczyna więc mocno wierzyć i żarliwie się modlić do Boga. Początkowo nikt nie traktuje tego poważnie, nawet jej brat Danny i przyjaciółka Cindy. Są sceptycznie nastawieni także wtedy, gdy dziewczynka wskrzesza ptaszka dzięki modlitwie. Sara nie zraża się, trwa w swojej wierze w Boga i modlitwę. Wkrótce dochodzi w mieście do kolejnych cudownych uzdrowień. Cierpiący ludzie powracają do zdrowia w zupełnie niewyjaśnionych okolicznościach. O Sarze mówi się głośno, jej przypisywane są cudowne uzdrowienia i wszyscy proszą ją o pomoc. To zaczyna przerastać dziewczynkę, zwłaszcza że za każdym razem, gdy pomaga innym, sama coraz bardziej podupada na zdrowiu. Czy rodzina Sary może ją uratować, zanim będzie za późno?
(THE GIRL WHO BELIEVES IN MIRACLES)

Bitwa o Midway odegrała w rejonie Pacyfiku niemal taką samą rolę jak bitwa o Anglię w Europie. Leżący w zachodniej części archipelagu wysp hawajskich atol Midway stanowił ważną bazę morską floty Stanów Zjednoczonych, klucz do panowania nad Pacyfikiem. Po rozgromieniu floty amerykańskiej podczas ataku na Pearl Harbor w grudniu 1941 r. Japończycy zmierzali do ostatecznego wyeliminowania Amerykanów także z tego ważnego strategicznie miejsca. Plan dowództwa japońskiego polegał na zaskoczeniu floty amerykańskiej z powietrza, nie brał jednak pod uwagę ofensywnych działań przeciwnika. Zniweczenie tych planów dzięki złamaniu szyfru i zadanie japońskiej marynarce dotkliwych ciosów zmieniło scenariusz i przebieg wojennej gry. Amerykanie zaatakowali pierwsi z powietrza, zadając wrogiej flocie dotkliwe ciosy:
Japończycy stracili 4 lotniskowce, 1 krążownik, szereg mniejszych jednostek, 253 samoloty i 3500 żołnierzy. Straty amerykańskie były znacznie mniejsze: 1 lotniskowiec, 1 niszczyciel, 150 samolotów, 307 ludzi. Admirał Yamamoto był zmuszony wydać rozkaz przerwania operacji. Film Jacka Smighta to wielki batalistyczny spektakl, rekonstrukcja przebiegu stoczonej w 1942 r. bitwy o Midway, pierwszego wielkiego zwycięstwa Amerykanów nad Japończykami po ataku na Pearl Harbor. Na tle wielkich wydarzeń wojennych rozgrywa się też wątek obyczajowy.
18 kwietnia 1942 r. admirał Isoroku Yamamoto zostaje wezwany do Tokio i otrzymuje zadanie ostatecznego rozbicia amerykańskiej floty na Pacyfiku poprzez zlikwidowanie bazy wojskowej na wyspie Midway. Wywiad amerykański łamie jednak kod japońskiego dowództwa i przekazuje tę ważną wiadomość sztabowi swojej armii. Komandor Joseph Rochefort, szef służby wywiadowczej, wspólnie z admirałem Chesterem Nimitzem, głównodowodzącym amerykańską flotą na Pacyfiku, opracowuje plan bitwy z Japończykami. Obroną wyspy na Hawajach zajmuje się kpt. Matt Garth, którego syn Tom, walczący w siłach lotniczych, kocha młodą Japonkę Haruko, przebywającą w obozie dla internowanych. Mimo zdecydowanego sprzeciwu rodziców dziewczyny Tom jest gotów ożenić się z Haruko, ale gdy i jego ojciec nalega na zerwanie tego związku, chłopak opuszcza Hawaje na pokładzie lotniskowca?Yorktown?, jednego z trzech, które mają uczestniczyć w bitwie o Midway. Rankiem 4 lipca 1942 r. admirał Nagumo - wbrew stanowisku Yamamoto, który chciał przypuścić główne uderzenie z dala od Hawajów - rozpoczyna powietrzny atak na atol Midway. Amerykanie odpowiadają zmasowanym atakiem lotniczym na japońskie lotniskowce. W czasie walk zostaje ranny Tom Garth. Ale do końca bitwy jeszcze daleko.

"Szansa na sukces. Opole 2024" to kultowy muzyczny talent show, który wyłania nowe gwiazdy polskiej sceny muzycznej, od lat bawiący wierną publiczność telewizyjnej Dwójki. Zasady programu są bardzo proste, a sama formuła pozbawiona pretensjonalności. W programie amatorzy śpiewają w formie karaoke piosenki znanych wykonawców, którzy są jurorami danego odcinka. Utwory dla uczestników losuje prowadzący, a juror odczytuje tytuł. Uczestnik przed występem musi wybrać podkład muzyczny do wykonania - z dodatkowo nagraną linią melodyczną lub bez niej. Nagrodą dla zwycięzcy odcinka jest awans do finału edycji, który w tym roku przypada 12 maja. Zwycięzca finału otrzymuje prawo do występu w Koncercie Debiutów podczas 61. Krajowego Festiwalu Polskiej Piosenki w Opolu. W tym sezonie do programu jako prowadzący powraca Artur Orzech, a na jurorskich kanapach zasiądą m.in. Elektryczne Gitary, Maciej Maleńczuk, Patrycja Markowska czy Lanberry.
W dzisiejszym odcinku "Szansy" chcemy uhonorować człowieka, który niemalże co roku jest obecny na festiwalu w Opolu, mimo że fizycznie ani razu tam nie dotarł. Będziemy śpiewać utwory autorstwa Andrzeja Sobczaka. Z tej okazji mamy zaszczyt gościć najbliższą mu osobę, czyli jego żonę - Bolę Sobczak, a także jego wieloletnich współpracowników, przedstawicieli jego twórczości: Wandę Kwietniewską z zespołu Wanda i Banda oraz Grzegorza Kupczyka z zespołu Turbo.

Tak to leciało! - kolejny sezon kultowego programu w przebojowej odsłonie! Realizacyjny rozmach, wspaniała publiczność i wspaniali prowadzący. Atrakcyjne nagrody, w tym nagroda główna 100 tys. zł. Zawodnikom akompaniuje zespół muzyczny Marcina Urbana. Show prowadzi idealnie zgrany duet małżeński i sceniczny, czyli Sławomir i Kajra. Nie zabraknie także odcinków specjalnych z udziałem gwiazd. Uczestnicy mają przed sobą do wyboru 9 muzycznych kategorii oraz hit za 100 000 zł. Pod każdą kategorią kryją się dwie piosenki. Gracz wybiera jedną z nich i śpiewa przy akompaniamencie zespołu. Na ekranie wyświetlają się słowa piosenki, tak jak podczas klasycznego karaoke. W pewnym momencie muzyka milknie, a na ekranie pozostaje miejsce do uzupełnienia tekstu. Jeśli uczestnik prawidłowo dośpiewa brakujące wyrazy, przechodzi dalej. Na poszczególnych etapach gry może skorzystać z wyjść awaryjnych.

O filmowych walorach awanturniczo - przygodowej prozy Alexandra Dumasa kino przekonało się już dawno. Od 1910 r. powstało kilkadziesiąt "muszkieterskich" opowieści, z których nadal za najlepsze uchodzą dwa filmy Richarda Lestera: "Trzej..." i "Czterej muszkieterowie", oddające chyba najlepiej dumasowskiego ducha, pełne witalności, przewrotnej zabawy, czerpiące z najróżniejszych tradycji komediowych. I choć Randall Wallace nie dorównał Lesterowi, to swoim debiutanckim dziełem sprawił miłą niespodziankę zarówno krytykom, jak i publiczności. Z powieściowego tryptyku o muszkieterach: "Trzej muszkieterowie", "Dwadzieścia lat później" i "Wicehrabia de Bragelonne" ten powieściopisarz i scenarzysta wybrał ostatnią część z 1854 r. , stosunkowo najrzadziej ekranizowaną, a właściwie tylko pewien jej wątek: historię tajemniczego więźnia stanu zwanego Żelazną Maską. Dumas uczynił go bratem bliźniakiem króla Ludwika XIV. Kim naprawdę był ów więzień? Do dziś tego nie ustalono. Wiadomo tylko, że został aresztowany w 1669 r. i osadzony w twierdzy w Pignerol w Piemoncie. W 1679 r. przeniesiono go na Wyspę św. Małgorzaty, a w 1698 r. do Bastylii. W czasie ostatniej "przeprowadzki" nosił czarną jedwabną maskę, z której plotka uczyniła żelazną. Tajemniczy więzień zmarł w 1703 r. i został pogrzebany
pod nazwiskiem Marchioly. Spekulacjom co do jego tożsamości nie było końca. Podejrzewano, że to brat Ludwika XIV lub jego prawdziwy ojciec albo też nieślubny syn. Wolter przypuszczał, że był to starszy brat przyrodni króla. Snuto też domysły, że mógł to być jeden z dawnych zauszników króla, który popadł w niełaskę. Wallace trzyma się wersji Dumasa, choć nie do końca. Jak stwierdził, "mocne postaci poprowadziły tę opowieść w niespodziewanym dla niego samego kierunku". W centrum uwagi, podobnie jak w literackim pierwowzorze, pozostają u niego muszkieterowie: Atos (John Malkovich), Portos (Grard Depardieu), Aramis (Jeremy Irons) i D'Artagnan (Gabriel Byrne). "Jest to historia o podstarzałych wojownikach, którzy są jednak na tyle młodzi, aby zdecydować, że umrą za to, w co wierzą - mówił reżyser w wywiadach. - To wyrazista opowieść o wierności ideałom, honorze i przyjaźni". Leonardo DiCaprio, grający w tym filmie podwójną rolę: Ludwika XIV i jego brata bliźniaka, po raz pierwszy w swej karierze wystąpił w filmie stricte kostiumowym. Nieźle poradził sobie z niełatwym zadaniem, choć krytycy dość zgodnie przyznali, że bardziej wiarygodnie wypadło jego złe, królewskie oblicze. Film uderza przepychem scenograficznym. Zdjęcia kręcono w zabytkowych budowlach na terenie całej Francji. Pałac Vaux - le - Vicomte z powodzeniem udaje Wersal. Paryż roku 1662. Czwórka muszkieterów postarzała się, zmieniła tryb życia. Atos wychowuje syna, Raoula, Aramis został generałem zakonu jezuitów, ale dla własnego bezpieczeństwa ukrywa ten tytuł, Portos korzysta z życia, zabawiając się z młódkami i jedynie D'Artagnan nadal wiernie służy monarsze jako dowódca królewskich gwardzistów. Młody król Ludwik XIV prowadzi wyniszczające Francję wojny, nie zważając, że jego poddani cierpią nędzę i głód. Na jednym z balów wpada mu w oko piękna Christine, narzeczona Raoula. Aby ją uwieść, wysyła nieszczęsnego chłopaka na wojnę. Na wieść o śmierci syna zrozpaczony Atos zjawia się na dworze, ale D'Artagnan powstrzymuje go przed popełnieniem nierozważnego kroku. Przyjaciele, związani pamiętnym zawołaniem: "Jeden za wszystkich, wszyscy za jednego"postanawiają jednak zemścić się na okrutnym królu odsuwając go od władzy. Zamiast niego chcą osadzić na tronie jego dobrego brata Filipa, przetrzymywanego w więzieniu w żelaznej masce, która uniemożliwia rozpoznanie go.
(THE MAN IN THE IRON MASK)

Do domu Boskich przychodzi Jan, by rozliczyć się za stłuczoną cukiernicę. Ostatecznie wizyta okazuje się bardzo nieopłacalna dla niego. Natalii jest przykro, że chłopcy nie chcą z nią rozmawiać przy obiedzie. Viola podrywa Marka. Natalia dowiaduje się, że Ludwik częściej będzie wyjeżdżał w delegacje. Maria z Violą straszą Magdę porodem i macierzyństwem.

Dwudziesta druga odsłona przygód legendarnego agenta Jamesa Bonda, stanowiąca zarazem bezpośrednią kontynuację poprzedniej części cyklu "Casino Royale". W obu filmach w rolę najlepszego szpiega Jej Królewskiej Mości wcielił się brytyjski aktor dramatyczny Daniel Craig. Bond w jego interpretacji to już nie emanujący uwodzicielskim urokiem gentleman jak Pierce Brosnan ani pełen autoironicznego dystansu Roger Moore. To przede wszystkim tzw. twardy facet, bezwzględny profesjonalista o kamiennej twarzy i znakomicie wytrenowanym ciele, które w razie potrzeby potrafi zamienić się w niezwykle skuteczną maszynę do zabijania. Takie ujęcie postaci Bonda pociągnęło za sobą zmianę dotychczasowej formuły cyklu. Zrezygnowano z komiksowych czarnych charakterów, technologicznych gadżetów oraz ograniczono akcenty komediowe. Zniknęły więc m. in. zadomowione wydawałoby w bondowskim uniwersum na stałe: kwestia Nazywam się Bond. James Bond oraz panna Moneypenny. W efekcie bond jako swego rodzaju gatunek filmowy mocno zbliżył się do klasycznego kina akcji, tyle że najwyższej jakości. Sekwencje pościgów, bójek i strzelanin w "Quantum of Solace" to prawdziwy majstersztyk, zarówno pod względem choreograficznym, jak i dramaturgicznym. Niektóre ujęcia i kaskaderskie popisy mogłyby się spokojnie ozdobić trylogię Matrix lub ekranowe przygody księcia Persji. Role dziewczyn Bonda (zwanych przez niektórych fanów cyklu bondynkami) przypadły tym razem wschodzącej gwieździe Hollywood Gemmie Arterton oraz pochodzącej z Ukrainy modelce Oldze Kurylenko. Głównego przeciwnika dzielnego agenta zagrał natomiast, mający częściowo polskie korzenie (po matce), francuski aktor Mathieu Amalric, gwiazda obsypanego nagrodami "Motyla i skafandra". Akcja "Quantum of Solace" zaczyna się tuż po zakończeniu "Casino Royale". Bond, schwytawszy pana White’a, wiezie go w bagażniku swego Astona Martina do Sieny na przesłuchanie. Podróż jednak nie przebiega spokojnie. Ludzie White’a chcą bowiem odbić swego mocodawcę i ruszają w pościg. Do akcji włącza się też kilka radiowozów. Daje to pretekst realizatorom do ukazania kilku efektownych kolizji i eksplozji na tle malowniczych i obfitujących w przepaście górskich pejzaży. Bond, choć srodze pokiereszowanym samochodem, szczęśliwie dociera do celu. Jednak przesłuchanie pana White’a nie przebiega zgodnie z oczekiwaniami jego i M. White jest bowiem podejrzanie spokojny i rozluźniony. Niedwuznacznie sugeruje, że należy do organizacji daleko bardziej rozbudowanej, wpływowej i głębiej zakonspirowanej niż może przypuszczać brytyjski wywiad. Tuż po tych słowach ochroniarz M. , Craig Mitchell, wywołuje strzelaninę, umożliwiając White’owi ucieczkę. Bond niezwłocznie rusza w pościg za Mitchellem. Po dramatycznej pogoni (zdesperowany uciekinier strzela do przypadkowych cywilów) 007 zabija zdrajcę. M. , która chciała przesłuchać Mitchella jest niepocieszona. Ekspertom MI6 udaje się wszakże ustalić, że były bodyguard szefowej miał powiązania z jednym z haitańskich banków. Bond niezwłocznie rusza tym tropem.

Scenariusz oparty na rzeczywistym napadzie, jaki miał miejsce w 1982 roku, w Nowym Jorku. Łupem rabusiów padło wówczas ponad 11 milionów dolarów. Bohater filmu to Chris, potomek greckich imigrantów, który stara się o przyjęcie do nowojorskiej szkoły policyjnej. Niestety, próba kończy się fiaskiem, więc chłopak składa podanie o pracę ochroniarza w firmie specjalizującej się w transportowaniu gotówki opancerzonymi samochodami. Chris szybko orientuje się, że firma odpowiedzialna za tak ogromne sumy pieniędzy ma zbyt słabe zabezpieczenia. Popełnia błąd, zdradzając tajemnicę swemu przyjacielowi Eddiemu. A ten od razu wpada na pomysł skoku na łatwą forsę, która zapewni im dostatnie życie. Plan wydaje się prosty i Chris nieoczekiwanie wplątuje się w przestępczy proceder. Rabusie uciekają z forsą jedną z opancerzonych firmowych furgonetek. Ale od tej pory tropem złodziei podąża nieustępliwy detektyw James Ransone, weteran nowojorskiej policji. Sprawa napadu budzi także zainteresowanie mafijnych mafiosów, którzy chcą wiedzieć, kto dopuścił się kradzieży na "ich" terenie. Zrobią wszystko, by dopaść rabusiów i przechwycić gotówkę.

Do małego, kresowego miasteczka przybywa Maria (Katarzyna Walter).
Pozbawiona środków do życia młoda kobieta z niemowlęciem na ręku znajduje
zatrudnienie w sklepie. Tymczasem w mieście pojawia się Markus (Edward Żentara),
wędrowny fotograf, przemierzający kraj wzdłuż i wszerz. Młodzieniec, lekkoduch
i wesołek, niegdyś spędzał tu przyjemne chwile. Kiedy poznaje Marię, wzrusza
się jej ciężkim losem. Postanawia pomóc dziewczynie bezinteresownie, wbrew
obowiązującemu w miasteczku jedenastemu przykazaniu - "nic za darmo".
Pragnie nadać jej bezimiennemu dziecku własne imię. Mimo niechęci otoczenia,
realizuje swój plan. Nad sprawami związanymi z przygotowaniem chrztu ma czuwać
pani Rokefeler (Mirosława Dubrawska), zamożna właścicielka miejscowego domu
schadzek, z którego usług często korzysta stacjonujący w pobliżu pułk ułanów.
Na ojca chrzestnego Markus wybiera swego dawnego przyjaciela. Jest nim Kołtun,
potężnie zbudowany, wysoki mężczyzna, trochę przygłupi, lecz o gołębim sercu
(tę rolę zagrał Henryk Nowak, były koszykarz, debiutujący w filmie).
Tymczasem sprawy przybierają nieoczekiwany obrót. Maria zakochuje się
w Markusie. Czuje się odtrącona i skrzywdzona, kiedy on pozostaje obojętny.

Film obyczajowy telewizyjny, 87 min, Polska 1987
Reżyseria: Janusz Kondratiuk
Scenariusz: Jan Himilsbach, Janusz Kondratiuk
Zdjęcia: Andrzej Jaroszewicz
Muzyka: Janusz Stokłosa
Aktorzy: Katarzyna Walter, Edward Żentara, Lech Ordon, Zofia Merle,
Mirosława Dubrawska, Henryk Nowak, Wanda Łuczycka i inni