TVP Kultura - Program TV na niedzielę 04 czerwca 2023

Recital Wiesława Michnikowskiego, będący sumą jego twórczości artystycznej
kabaretowo - estradowej. W programie największe przeboje z Kabaretu Starszych Panów,
monologi oraz anegdoty z życia artystycznego konferansjerkę prowadzi Wojciech Młynarski.

W ósmą już niedzielę po Wielkanocy - tzw. Dzień Świętej Trójcy, Pięćdziesiątnicę - zapraszamy do uczestniczenia w liturgii świętej
z cerkwi św. Dymitra w Hajnówce.

Krótki film animowany.
Animowana ekranizacja starej krakowskiej legendy o wawelskim smoku.

Krótki film animowany. Satyra na zawrotne tempo życia.

Krótki film animowany.
Opowieść o małej dziewczynce i jej zmyślonym przyjacielu,
który wraz z upływem lat znika.

Ordynator Sova i jego syn Karol otrzymują propozycję pracy w Borze.
Karolowi bardzo podoba się doktor Elżbieta Czenkova.
Ina godzi się z mężem, także doktor Błażej wraca do rodziny.
Personel szpitala bawi się na ślubie Marty Hunkovej i Vaszka Zięby.
Karol dziękuje ojcu za pomoc.

"Dowcip. Dobry smak. Rozsądek. Emocjonalna dojrzałość. Wszystkie te cztery cechy są na wymarciu we współczesnym kinie. Wznoszę więc trzy wdzięczne
i patriotyczne wiwaty na cześć KRÓLOWEJ, która te wszystkie cechy posiada i jest jednym z najdoskonalej i najczyściej napisanych i zagranych filmów roku 2006. Pokłońmy się Jej Wysokości Mirren" - pisał po premierze filmu Stephena Frearsa jeden z brytyjskich krytyków. Pomijając kierujące nim patriotyczne motywy (czego chwalebnie postanowił nie ukrywać), nie sposób nie przyznać mu racji. "Królowa" Stephena Frearsa to jedna z nielicznych w dzisiejszym
kinie produkcji, zrealizowana w sposób całkowicie pozbawiony taniego efekciarstwa i bez mizdrzenia się do tzw. masowego widza. Więcej - to także
rzadki dowód intelektualnej bezstronności i artystycznej uczciwości reżysera, który nie bacząc na sympatie opinii publicznej, ukształtowane w dużej
mierze przez tabloidy, odważył się zniuansować, a momentami wręcz podważyć stereotypowy obraz brytyjskiego dworu królewskiego jako siedliska
pustego konwenansu i zaśniedziałego konserwatyzmu, gdzie prawdziwie wrażliwa jednostka nie może się ostać. Nie oznacza to bynajmniej, że Frears, debiutujący wszak jako "młody gniewny" u boku Alberta Finneya i Lindseya Andersona, w latach dojrzałych stał się zagorzałym obrońcą monarchii.
Nie, on po prostu zrealizował "Królową" wedle sprawdzonej rzymskiej zasady: "audiatur et altera pars" (niech będzie wysłuchana także druga strona).
Siłą napędzającą fabułę jego filmu jest bowiem narastający konflikt racji pomiędzy królową Elżbietą II a młodym premierem Tonym Blairem.
Akcja "Królowej" toczy się tuż po tragicznej śmierci Diany Spencer, byłej już wtedy synowej Elżbiety i matki dwóch jej wnuków. Diana, która niemal
przez całe swoje małżeństwo z księciem Karolem chodziła za enfant terrible brytyjskiego dworu, cieszyła się do końca życia ogromną popularnością
na całym świecie i była jedną z ulubionych bohaterek prasy brukowej i kronik towarzyskich. Sympatię zjednały jej zarówno uroda, bezpośredni styl
bycia, jak i liczne inicjatywy charytatywne oraz przeciwstawianie się irracjonalnym, a krzywdzącym stereotypom (np. temu, że AIDS można się zarazić
przez dotyk). Chętnie wybaczano jej też kolejne romanse, usprawiedliwiając je poszukiwaniem prawdziwej miłości po latach niezrozumienia, czy wręcz zaszczucia, na zniewolonym przez terror konwenansu brytyjskim dworze królewskim. Nic więc dziwnego, że z kolei na tym ostatnim księżnej Walii
nie darzono - delikatnie pisząc - nadmiernym przywiązaniem. Dlatego teraz, w chwili jej śmierci, królowa Elżbieta nie spieszy się z powrotem do Londynu
ze swej wakacyjnej posiadłości, ani w żaden inny sposób nie zamierza oddawać publicznego hołdu zmarłej. Wszak nie należy już ona do królewskiej
rodziny, a poza tym jej krewni pragną prywatnego pogrzebu, zatem ich wolę należy uszanować. Zupełnie inaczej rozumuje premier Blair i jego doradcy. Nastroje społeczne są po stronie Diany, więc należy im schlebiać, by podnieść swoje notowania wśród wyborców. A poza tym księżna Walii stała się
niejako "dobrem narodowym", symbolem cementującym współczesną brytyjską wspólnotę. Czyż zatem władca tej ostatniej (zarówno monarcha, jak
i demokratycznie wybrany premier) może przejść obok tego faktu obojętnie, częściowo skazując się na niezrozumienie, a może nawet gniew tej
wspólnoty? Ciekawie zarysowany konflikt racji to wszakże nie jedyna wartość filmu Frearsa. Jest ich dużo więcej, a na pierwszy plan wybija się
zdecydowanie tytułowa kreacja Helen Mirren. Pomijając charakteryzację, która jest majstersztykiem, dość wspomnieć, że na aktorkę spadł za tę rolę
grad nagród, w tym te najbardziej prestiżowe: Oscar, Złoty Glob, nagroda Bafta i nagroda na festiwalu w Wenecji.
Maj 1997. W wyborach

Tym razem Wędrowiec wita nas z samego środka Polski. Na początek odwiedza zamek w Besiekierach. Budowę jego rozpoczął jeden ze starostów
brzeskich - Mikołaj Sokołowski albo Wojciech. Ale potem zamieszkał tu syn Stefana Batorego Andrzej, a później jeszcze Jerzy Rakoczy. Zamek spłonął
w 1731 roku i właściwie nigdy już nie był odnawiany. Stał się ruiną. Następnie Wędrowiec udaje się do zamku w Oporowie, gdzie zgłębia jego historię.
Kolejnym przystankiem jest Pałac w Nieborowie. Po drodze Wędrowiec odwiedza jeszcze Manufakturę Majoliki w Nieborowie.

Cykl programów, którego celem jest przybliżenie historii, tradycji, kultury różnych regionów Polski. Prowadzącym ten niekonwencjonalny kulturalny
przewodnik po Polsce jest poeta, literaturoznawca i krytyk literacki Krzysztof Koehler.

Pierwotna forma "Halki", która powstała w Wilnie, miała tylko 2 akty. Lecz przed premierą warszawską, Moniuszko,
chcąc rozbudować dzieło, wprowadził m.in. mazura, tańce góralskie oraz arie Halki "Gdybym rannym słonkiem"
i Jontka "Szumią jodły na gór szczycie". Dzięki tym m.in. kompozycjom zasłynął jako "ojciec polskiej opery narodowej".
Autorem libretta jest Włodzimierz Wolski.
Spektakl zrealizowany przez artystów Opery Nova w Bydgoszczy wyreżyserowała Natalia Babińska. W głównych
partiach wystąpili: Jolanta Wagner, Tadeusz Szlenkier, Jacek Greszta oraz Dorota Sobczak.

Na cykl telewizyjnych filmów "Parada oszustów" składają się niezwiązane ze sobą
opowieści kryminalne - fikcyjne, choć często zainspirowane autentycznymi wydarzeniami.
Bohater pierwszego odcinka w latach trzydziestych wyprowadził w pole sławnych
szachistów.
Skromny francuski aptekarz, Renaud (Bronisław Pawlik), wpada na pomysł, jak zarobić
sporo pieniędzy. Pisze listy do dwóch szachowych arcymistrzów: Greewe'a i Sulechina
i wyzywa ich na pojedynek. Ku zdziwieniu obu asów, którzy się osobiście nie znają,
Renaud osiąga rewelacyjne wyniki. Jaka jest tajemnica tych sukcesów?

Serial sensacyjny, 39 min, Polska 1976
Reżyseria: Grzegorz Lasota
Scenariusz: Jerzy Janicki, Andrzej Kudelski
Zdjęcia: Witold Adamek
Muzyka: Henryk Kuźniak
Aktorzy: Piotr Fronczewski, Wojciech Pszoniak, Grażyna Szapołowska, Stanisław Igar,
Bronisław Pawlik, Roman Wilhelmi, Halina Golanko, Jerzy Molga, Jan Orsza, Juliusz Berger

Opole zajmuje szczególne miejsce w sercach polskich artystów. Od 1963 roku na scenie opolskiego amfiteatru rodzą się nowe gwiazdy polskiej piosenki i rozbrzmiewają niezapomniane przeboje. Z okazji 60. rocznicy, czyli diamentowego jubileuszu przedstawiamy niezwykłą historię tego wydarzenia.
W tym odcinku "Niedziela z... Krajowym Festiwalem Piosenki Polskiej w Opolu".

W kolejnym odcinku przypominającym najciekawsze fragmenty Festiwalu Piosenki Polskiej Opole
prezentujemy utwory wykonane podczas 25. festiwalu:
Maryla Rodowicz
"Do łezki łezka"
muz. A. Korzyński, sł. J. Kofta

Ola Kisielewska
"Lubię smutek pustych plaż"
muz. A. Maliszewski, sł. J. Kofta

Andrzej Zaucha
"Wakacje z blondynką"
muz. J. Loranc, sł. J. Kofta

Hanna Banaszak, na gitarze Janusz Strobel
"Samba przed rozstaniem"
muz. Baden Powell, sł. Jonasz Kofta

W programie najciekawsze fragmenty z Festiwalu Piosenki Polskiej Opole.
W tym odcinku: 17 Krajowy Festiwal Piosenki Polskiej Opole '79 i piosenki
w wykonaniu zespołu Czerwone Gitary:
"Niebo z moich stron"
muz. S. Krajewski, sł. K. Dzikowski
"Nie zadzieraj nosa"
muz. S. Krajewski, sł. M. Gaszyński
"Historia jednej znajomości"
muz. K. Klenczon, sł. J. Kossela
"Takie ładne oczy"
muz. S. Krajewski, sł. M. Dagnan
"Tak bardzo się starałem"
muz. S. Krajewski, sł. K. Dzikowski
"Anna Maria"
muz. S. Krajewski, sł. J. Kondratowicz
"Płoną góry płoną lasy"
muz. S. Krajewski, sł. J. Kondratowicz

Młody Tancerz Roku to prestiżowy konkurs organizowany przez Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego, Narodowy Instytut Muzyki i Tańca
oraz TVP Kultura. W każdym z dwóch półfinałów tegorocznej edycji Konkursu widzowie mieli okazję zobaczyć ośmioro uczestników. Jury w składzie:
Krzysztof Pastor, Anna Nowak i Robert Bondara do finału zakwalifikowało sześcioro z nich. Dziś poznamy zwycięzcę.

Adaptacja popularnej sztuki, uhonorowana Nagrodą Brytyjskiej Akademii Filmowej oraz Nowojorskich Krytyków Filmowych. Akcja filmu, znakomicie przyjętego na MFF w Wenecji, rozgrywa się w robotniczym miasteczku na północy Anglii. Billy Fisher (Tom Courtenay), młody praktykant zakładu pogrzebowego, znudzony codziennością, szarym życiem i ciężką pracą ucieka w wyimaginowany świat: do cudownego królestwa Ambrozji, w którym przeżywa mnóstwo niesamowitych przygód, nawiązując między innymi płomienne romanse. W realnym świecie jest jednak młoda kobieta Liz (Julie Christie), która pragnie aby chłopak zszedł w końcu na ziemię i oświadczył się jej...
Film Johna Schlesingera (twórcy nagrodzonego trzema Oscarami "Nocnego kowboja" i reżysera słynnego "Maratończyka"), nawiązujący do brytyjskiej awangardy literackiej, adaptowano również w formie musicalu i serialu telewizyjnego. [filmweb.pl]

W ramach wielkiego finału Prologu 30. FKŻ, w synagodze Tempel odbył się koncert muzyki Dawida Bajgelmana będący prezentacją materiału
z płyty Droga do szczęścia - tribute to Dawid Bajgelman zawierającej najpopularniejsze utwory tego wszechstronnego kompozytora. Dawid
Bajgelman był artystą związanym z przedwojenną Łodzią i autorem większości muzyki do spektakli przedwojennych teatrów żydowskich,
napisał także wiele operetek. Jednak przede wszystkim stworzył szereg piosenek, które stały się szlagierami przedwojennej Polski. Opracowania
oraz aranżacji wybranych utworów Bajgelmana podjął się akordeonista i kompozytor Jarosław Bester, założyciel i lider formacji Bester Quartet.
Do współpracy zaproszono gwiazdorską obsadę wokalną: Grażynę Auguścik, Dorotę Miśkiewicz oraz Jorgosa Skoliasa.

Dwóch nastolatków kradnie samochód, aby przeżyć przygodę życia.

Krótki film animowany "Oko za oko" opiera się na schemacie mitu bohatera, porusza temat legend i przypowieści religijnych.
Akcja filmu rozgrywa się nad wielkim jeziorem, którego jeden brzeg zamieszkują żaby. Opowiadają one historie o prastarym
bóstwie Ogromnym Sumie, mieszkającym po drugiej stronie akwenu. Ich strachliwa natura zmusza je do nieoddalania się
od swojego terytorium. W filmie śledzimy losy dwóch postaci: Czerwonej Żaby - mitycznego herosa, który opuścił dom,
szukając prawdy w wierzeniach pobratymców, i Małej Żaby - dziecka, które chce iść w ślady swojego bohatera. W trakcie
rozwoju akcji ich losy łączą się, a część tajemnic zostaje rozwiązana.

(opis producenta)

Posiadanie Gdańska jest ważniejsze od wszystkich pieniędzy - tak mawiał dawniej pruski książę Karl August von Hardenberg. Historia pokazała, że nie pomylił się w tej ocenie ani trochę. Co jeszcze ciekawsze, aby bronić tego niezwykle ważnego miasta, wybudowano jeden z najbardziej tajemniczych i najpiękniejszych obiektów obronnych w Europie - Twierdzę Wisłoujście. Jak wyglądało życie dawnego obrońcy Gdańska? Co jadł? Jak spędzał czas wolny? Radosław Kotarski jedzie na miejsce, aby odpowiedzieć na te pytania i zrekonstruować dawne życie, jedzenie oraz sposoby obrony Gdańska. W tym celu uruchamia czynną armatę!