TVP Kultura - Program TV na niedzielę 11 czerwca 2023

Program rozrywkowy z 1968 r. w scenerii nocnego lokalu. Aktorzy
i piosenkarze śpiewają piosenki z filmów. Tańczy balet Teatru Wielkiego
w Warszawie.

W pierwszą niedzielą po Trójcy Świętej, gdy rozpoczyna się w kalendarzu liturgicznym tzw. Półrocze Kościoła, zapraszamy do oglądania nabożeństwa
z parafii ewangelickiej położonej na terenie diecezji mazurskiej. Nabożeństwo dla luteranów stanowi centrum życia duchowego całej wspólnoty,
w którym ewangelia, czyli dobra nowina o Jezusie Chrystusie, ujęta jest w formę łączącą słowa, gesty i muzykę.

Koncert zrealizowany w ramach KROMER FESTIVAL BIECZ 2020.
Adle Charvet mezzosopran
Le Pome Harmonique (Francja)
Vincent Dumestre (Francja) teorba, prowadzenie
W obliczu pandemii zespół Le Pome Harmonique i Kromer Festival Biecz musieli zrezygnować z pierwotnych, śmiałych planów.
Niemniej by nie pozostawiać publiczności bez występu tak uznanych artystów, Vincent Dumestre zaproponował olśniewającą
alternatywę: program, który prezentuje spektrum wspaniałych utworów, które brzmiały w czasach Henryka IV i Ludwika XIV
w komnatach pałacu w Luwrze i zapowiadających nadejście wersalskiego splendoru. Fragmenty zaczerpnięte z ballets de cour,
popularne pieśni, wreszcie arie z pierwszych wystawianych w paryskim dworze oper Cavallego i Lully ’ ego. Świadectwo
rodzącej się potęgi francuskiej kultury.

Doktor Elżbieta Czenkova wychodzi za mąż za Karola Sovę. Na przyjęciu toast wygłasza doktor Strosmajer.
Ordynator Sova, który po ślubie syna wyjeżdża do Tyniszcza, spotyka swą nową koleżankę, doktor Fastovą.
Siostra przełożona Hunkova zaprowadza na oddziale surowe porządki. Ina, która na polecenie ordynatora
Błażeja przeszła na inny oddział, bierze nocne dyżury na chirurgii.

Krótki film animowany. Akcja toczy się w starożytnym Egipcie podczas panowania Kleopatry.
Praktykant malarza przez przypadek tworzy idealny portret, który trafia w gust władczyni.

Krótki film animowany składający się z kilku zabawnych historii o staniu w kolejkach.

Krótki film animowany.
W chacie w głębi norweskiego lasu żyje starszy mężczyzna. Pozbawiony nagle
długoletniej przyjaźni musi stawić czoła wewnętrznym lękom, by odzyskać spokój.

Film dokumentalny o plakatach powstających w PRL - u. Film opowiada między innymi o politycznych
plakatach powstających po drugiej wojnie światowej i polskiej szkole plakatu. W szarej rzeczywistości
powojennej Polski, na zburzonych ulicach pojawiły się kolorowe afisze filmowe. Plakat filmowy stworzony
przez wybitnych artystów został podniesiony do rangi sztuki. Polska szkoła plakatu zdobyła uznanie na
całym świecie i zagościła w galeriach oraz muzeach. W filmie występują Między innymi. Wojciech Fangor,
Franciszek Starowieyski oraz Waldemar Świerzy.

Akcja "Dnia świątecznego" toczy się we Francji, w małym miasteczku Sainte - Severe - sur - Indre. Kiedy? Niedługo po zakończeniu drugiej wojny
światowej, skoro film Jacquesa Tati powstał w 1949 roku. I już wtedy autor scenariusza, reżyser i odtwórca głównej roli w jednej osobie, jako
drobny Francuzik z wąsikiem listonosz Francois próbuje pogodzić swą prowincjonalną, drobnomieszczańską, ubiegłowieczną duszę z wyzwaniami nowoczesności. Śmiesząc nieporadnością w prostych gagach, wzrusza podobnie jak niegdyś Charlie Chaplin lub Buster Keaton. Innym źródłem
humoru w filmie jest sama prowincjonalność otoczenia: jarmarczne rozrywki, gęsi na szosie itp. , a dla koneserów języka i obyczajowości także
lokalny dialekt i czar specyficznych dialogów.
Listonosz Francois, wieczny pechowiec i fajtłapa, jest wyśmiewany wśród lokalnej społeczności. Na jarmarku świątecznym, gdzie nie może sobie
nawet poradzić z masztem flagowym, koledzy spijają go i zachęcają do obejrzenia dokumentalnego filmu przedstawiającego amerykańskie tempo
życia. A tam, aby jak najprędzej dostarczać przesyłki pocztowe, angażuje się samoloty, helikoptery, spadochroniarzy... Obudzony na kacu w wagonie towarowym skromny doręczyciel dostrzega niedoskonałość swojej pracy i wyrusza - na rowerze - w podróż, aby doganiać nowoczesność. A wszystko
to w latach, kiedy mówiło się, że amerykańscy żołnierze zostaną dłużej w Niemczech i stara Europa nigdy już nie będzie taka sama. Tymczasem
po latach francuska poczta sponsorowała odświeżenie kopii filmu jako dzieła kultowego nie tylko dla listonoszy...

W kolejnym odcinku trafiamy do miejscowości Radocyna. Kiedyś mieszkało tu pełno ludzi. Z wszystkich stron docierał hałas,
słychać było dzwony z cerkwi, szczekanie psów, a zimą unosiły się dymy znad kominów. Tak było w Radocynie, w Czarnem,
w Wołowcu i w wielu innych miejscowościach, które zniknęły z mapy. Po dawnych domostwach, po pełnych życia miejscach
pozostały dziczejące sady, jakieś kamienne podmurówki, resztki po cmentarnych krzyżach. Zwiedzamy krainę Łemków,
z którymi historia obeszła się dosyć okrutnie.

Cykl programów, którego celem jest przybliżenie historii, tradycji, kultury różnych regionów Polski. Prowadzącym ten
niekonwencjonalny kulturalny przewodnik po Polsce jest poeta, literaturoznawca i krytyk literacki Krzysztof Koehler.

Taksówkarz O'Roney zostaje pobity przez gangsterów wierzycieli i leży w szpitalu z nogą w gipsie.
Znajduje go dwoje młodych oszustów, którzy oferują mu 10 tysięcy dolarów za przewiezienie samolotem
listu do Kopenhagi. Równocześnie informują służbę celną, że w gipsie O'Roneya rzekomo są ukryte
brylanty. Celnicy zatrzymują O'Roneya i zdejmują gips, ale niczego nie znajdują. Po dwóch dniach
taksówkarz wraca do USA, tym razem w gipsie rzeczywiście ma towar, ale celnicy nie ryzykują już
kontroli.
Kiedy O'Roney na własną rękę powtarza podobny numer, zostaje rozpoznany przez celnika, któremu
przypadkowo opowiedział kiedyś o swoich perypetiach.


ŁADNY GIPS

Serial sensacyjny, 61 min, Polska 1978
Reżyseria: Grzegorz Lasota
Scenariusz: Jerzy Janicki, Andrzej Kudelski
Zdjęcia: Witold Adamek
Aktorzy: Piotr Fronczewski, Stanisław Igar, Stanisław Górka, Bronisław Pawlik, Grażyna Szapołowska,
Halina Golanko, Juliusz Berger, Arkadiusz Bazak

Tym razem bohaterem "Niedzieli z..." jest polski big-beat. Nazwa big-beat mocne uderzenie zastąpiła w dekadzie lat 60. XX wieku nieakceptowaną przez komunistyczne władze nazwę rock and roll. Za ojca tego określenia uchodzi Franciszek Walicki. Nazwa big-beat, wbrew intencji jej twórcy, szybko przestała określać wyłącznie muzykę rockandrollową. Zaczęto nią określać luźno związaną z rockiem muzykę rozrywkową, zwłaszcza charakteryzującą się wyeksponowanym rytmem i prostotą melodyczną oraz harmoniczną.

Pierwsza część koncertu TVP Kultura Scena Alternatywna na 56. Krajowym Festiwalu Polskiej Piosenki w Opolu.
Motywem przewodnim koncertu jest 60 lat polskiego big bitu (1959 - powstanie zespołu Rhythm & Blues w Gdańsku).
Artyści szeroko rozumianej sceny alternatywnej młodszego pokolenia grają ikoniczne utwory polskiego big bitu,
m.in. piosenki Czerwonych Gitar, Breakoutu, Grupy ABC, Klanu czy Dzikusów. Występują: The Dumplings, Rebeka,
Basia Wrońska, Otsochodzi, Miuosh, Lao Che.

(THREE DAYS OF THE CONDOR)

Film sensacyjny, 112 min, USA 1975
Reżyseria: Sydney Pollack
Scenariusz: Lorenzo Semple Jr, David Rayfiel
Aktorzy: Robert Redford, Faye Dunaway, Cliff Robertson, Max von
Sydow, John Houseman, Addison Powell, Walter McGinn, Tina Chen,
Michael Kane, Don McHenry, Michael Miller, Jess Osuna, Dino
Narrizano i inni

Luźna adaptacja bestsellerowej powieści sensacyjnej Jamesa
Grady'ego "Sześć dni Kondora", opowiadającej o handlu narkotykami.
Pierwsza wersja scenariusza była wierna literackiemu pierwowzorowi.
I kiedy według niego powstała już większa część filmu, w Ameryce
ujawniono sensacyjne dane na temat działań CIA na Bliskim
Wschodzie. Reżyser zdecydował się wówczas zmienić fabułę, by
nawiązać do aktualnych wydarzeń. W rezultacie nakręcił pełen
niespodziewanych zwrotów akcji polityczny dreszczowiec, który jest
oskarżeniem metod CIA. Głównego bohatera, Joego Turnera, gra
gwiazdor Hollywoodu Robert Redford, odtwórca pamiętnych kreacji
w "Obławie", "Butch Cassidy i Sundance Kid", "Wielkim Gatsbym",
"Żądło", "Pożegnaniu z Afryką", "Niemoralnej propozycji". Aktor
sprawdził się również jako reżyser w nagrodzonych Oscarem
"Zwykłych ludziach". W roli Kathy partneruje mu Faye Dunaway
("Bonnie i Clyde", "Sieć", "Chinatown"). Autorem interesujących
zdjęć jest Owen Roizman, czterokrotnie nominowany do najwyższej
nagrody filmowej za "Francuskiego łącznika", "Egzorcystę", "Sieć",
"Tootsie". Choć "Trzy dni Kondora" okazały się wielką sensacją,
Akademia przyznała nominacje do Oscara jedynie za montaż.
Joe Turner pracuje w nowojorskim Towarzystwie Historyczno -
Literackim, które w rzeczywistości jest utajnioną sekcją CIA. Do
zadań pracowników agendy należy wnikliwa analiza literatury
sensacyjno - szpiegowskiej, mająca na celu wykrycie ewentualnych
"przecieków", a także zbieranie nowych, ciekawych pomysłów.
Pewnego dnia w instytucie dochodzi do masakry, wszyscy pracownicy
giną od kul zamachowców. Przy życiu pozostaje jedynie Joe Turner,
który akurat wyszedł z firmy na lunch. Postanawia na własną rękę
poprowadzić dochodzenie w sprawie tajemniczej śmierci kolegów. Gdy
zawiadamia centralę o tragedii, nie spodziewa się, że teraz jemu
zagraża śmiertelne niebezpieczeństwo.
Przybyły na spotkanie szef jego sekcji, Wicks, próbuje go zlikwidować.
Joe uciekając terroryzuje nieznajomą młodą kobietę, którą zmusza do udzielenia
mu schronienia. Opowiada jej całą historię, coraz bardziej czując do niej
sympatię. Listonosz, który dzwoni do drzwi domu przerażonej Kathy,
okazuje się nasłanym mordercą. Na szczęście, udaje się go zlikwidować.
Polowanie na Joego dopiero się jednak zaczęło.

Zarejestrowane dwa muzyczne wydarzenia towarzyszące tegorocznemu OFFPOLE - Sety Hip - hop i Sety DJ Extra.
Wystapią: Abradab, Rahim, Kleszcz, DJ Eprom i Mr Krime.

Krótki film animowany.
Wielokrotnie nagradzany film animowany o chłopcu samotnie wychowywanym przez matkę.
Ojciec wyszedł kiedyś tylko po papierosy i już nie wrócił, a syn od tamtej pory ucieka w świat
fantazji.

Krótki film animowany. Zabawna historia o niezadowolonym kliencie
i sfrustrowanym rzeźbiarzu.

Krótki film animowany.
Film animowany "Ojezu" jest zarówno obrazem świata zauważonego, jak i wykreowanego przez autorkę. Rzeczywistość
przedstawiona w filmie jest mocno naznaczona bezwładem, chaosem. Bohaterów animacji cechuje brak chęci do
podejmowania jakichkolwiek działań, są bierni i obojętni, niezdolni do kreowania własnej rzeczywistości. Autorka
przedstawia świat, który gubi swoje pierwotne kształty, traci swoją tożsamość. Wszystko to łączy tytułowe stęknięcie,
czyli "o, Jezu", będące zarówno grymasem, westchnieniem jak i cichym szeptem rozpaczy nad własną niemocą.


(opis producenta)

Tytułowi dobry, zły i brzydki nie tworzą w filmie zgodnej grupy: zdecydowanym przeciwnikiem jasnowłosego, sprytnego i "dobrego" gringo Joego (Eastwood) oraz pochodzącego z meksykańskiej biedoty brzydkiego Tuco (Wallach) jest okrutny i bezwzględny Setenza (VanCleef). Żaden z nich nie staje jednak w obronie prawa i porządku, wszyscy trzej chcą się obłowić. W ogarniętym wojną secesyjną kraju wydaje się to stosunkowo łatwe. Oto bowiem w wojennym zamęcie przepada gdzieś skrzynia ze skradzionymi dwustoma tysiącami monet dolarowych. Szuka jej, nie przebierając w środkach, Setenza, nie wie jednak, gdzie znajduje się skarb. Tymczasem Joe i Tuco zawiązują spółkę, próbując inaczej się wzbogacić. Zdobywają pieniądze za pomocą sprytnej sztuczki: Joe wydaje szeryfom Tuco, za którego głowę wyznaczono nagrodę, a zgarnąwszy pieniądze, oswobadza wspólnika i obaj uciekają do kolejnego miasteczka, powtarzając ten sam numer. Gdy za którymś razem Tuco o mało nie przypłaca fortelu życiem, postanawia pozbyć się Joego. Ponieważ Joe zabija trzech nasłanych na niego rewolwerowców, Tuco chwyta go sam i wywozi na pustynię na powolną śmierć z gorąca i pragnienia. "Blondie" ratuje skórę, wyznając Meksykaninowi, że zna miejsce ukrycia skrzyni z dolarami. Obaj znów ruszają w drogę, ale wkrótce wpadają w ręce Setenzy.
Zmarły w 1989 r. Sergio Leone nie wymyślił ani europejskiego, ani nawet włoskiego westernu, bowiem naśladownictw tego gatunku próbowano na Starym Kontynencie już od dawna. Grzeszyły one jednak brakiem polotu i nieudolnością. Także i Leone, podejmując w 1964 r. jako początkujący reżyser realizację filmu "Za garść dolarów", na wszelki wypadek, w obawie przed niepochlebnymi recenzjami, umieścił w czołówce nie swoje prawdziwe nazwisko, ale pseudonim Bob Robertson. Uczynił słusznie, gdyś krytyka zmiażdżyła jego spaghetti - western, pierwszy z trylogii, na którą złożyły się także "Za kilka dolarów więcej" z 1966 r. i właśnie "Dobry, zły i brzydki". Ponieważ jednak tamten pierwszy film odniósł oszałamiający sukces komercyjny, Sergio Leone poszedł za ciosem: nie tylko nakręcił dwa kolejne westerny, ale już śmiało się pod nimi podpisał. We wszystkich trzech jedną z głównych ról zagrał Clint Eastwood, z którego trylogia Sergia Leone uczyniła gwiazdę ekranu. Bohater serialu "Rawhide" pewnie jeszcze długo terminowałby w amerykańskiej telewizji, gdyby nie propozycja włoskiego reżysera. Jego pozycja rosła z każdym tytułem. Z wynoszącego ponad milion dolarów budżetu "Dobrego, złego i brzydkiego" (więcej niż wydano na dwa poprzednie filmy razem) aż jedną czwartą pochłonęło honorarium Eastwooda. Po trzech udanych rolach wrócił do Hollywood w glorii sławy, zajmując należne miejsce obok Johna Wayne'a i Steve'a McQueena. Westernowa trylogia nie zakończyła też przygody Sergia Leone z tym gatunkiem filmowym. Reżyser jeszcze wielokrotnie do niego wracał, realizując m.in. "Dawno temu na Dzikim Zachodzie" czy "Garść dynamitu".

Film dokumentalny prezentujący sylwetkę Bronisława Wildsteina - inteligenta, pisarza, publicysty, dziennikarza.
W tym kameralnym obrazie drogi życiowej i intelektualnej widz odnajduje tytułowy bunt i afirmację - postawy
zdawałoby się przeciwstawne, a paradoksalnie obie obecne w postawie bohatera. Wildstein dzieli się swoim życiem,
pokazuje, na czym polegała jego ewolucja ideowa, która nastąpiła pod wpływem wydarzeń społeczno - politycznych
oraz własnego dojrzewania. Co spowodowało, że buntownik, w młodości wyrzucany ze szkół, pisze książki o afirmacji
rzeczywistości? Dokąd doprowadziła go niezłomna postawa, jakich wyborów dokonywał? Wildstein stawia widzowi
niewygodne pytania filozoficzne, szuka głębszych przyczyn zjawisk społecznych, kwestionuje bezalternatywne
podejście do historii. Stara się przekazać cząstkę przemyśleń dotyczących kondycji współczesnego człowieka.