TVP Kultura - Program TV na sobotę 10 czerwca 2023

Koncert poświęcony tragicznie zmarłej Annie Jantar.
Koncert zorganizowano z okazji 20. rocznicy śmierci piosenkarki (14 marca 2000 r.)
W programie jej największe przeboje:
1. "Tyle słońca w całym mieście" w wyk. N. Kukulskiej
2. "Polubiłam ten pejzaż" wyk. A. Jantar
3. "Najtrudnieszy pierwszy krok" w wyk. Georginii
4. "Gdzie są dzisiaj tamci ludzie" w wyk. M. Rodowicz
5. "Przetańczyć chcę całą noc" w wyk. N. Kukulskiej
6. "Jambolaya" w wyk. A. M. Jopek
7. "Nie wierz mi, nie ufaj mi" w wyk. N. Kukulskiej
8. "Zawsze, gdzie czeka ktoś" w wyk. Piaska
9. "Dzień bez happy endu" - w wyk. K. Kowalskiej
10. "Ktoś między nami" - w wyk. N. Kukulskiej i M.
Szcześniaka
11. "Staruszek świat" - wszyscy wykonawcy.

Program "Res Poloniae - o Polsce z oddali" to cykl wywiadów przeprowadzonych przez Jolantę Rzegocką w różnych krajach.
Tym razem dziennikarka odwiedza Estonię, gdzie rozmawia z przedstawicielami kulturalnych elit. Misją programu jest wzajemne
poznanie się Polaków i Estończyków, odnalezienie w Estonii polskich śladów, a także uświadomienie sobie wszystkiego,
co może łączyć obydwa narody.
Bohaterem odcinka jest Priit Parn, wybitny twórca estońskich filmów animowanych.

Marta Perchuć - Burzyńska rozmawia z wybitnymi artystami o dzieciństwie, domu rodzinnym i najważniejszych
doświadczeniach, które w istotny sposób wpłynęły na ich życie i drogę twórczą. Rozmowy realizowane są w miejscach,
które dla bohaterów programu mają największe znaczenie sentymentalne.
Tym razem w podróż do krainy dzieciństwa i młodości zabiera nas wybitny tenor, Ryszard Karczykowski.

Reportaże przygotowane przez dziennikarzy TVP3 Wrocław prezentujące sprawy o charakterze społecznym, obyczajowym i śledczym.

Cztery dni Barokowego Festiwalu w Szczawnie - Zdroju. Koncert inaugurujący Festiwal, który odbył się w kościele
rzymskokatolickim Wniebowzięcia NMP w Szczawnie - Zdroju. W programie usłyszmy dzieła kompozytora Francoisa
Couperina. Na scenie zobaczymy: Dagmarę Barnę (sopran), Martę Czarkowską (sopran), Piotra Zalewskiego
(viola da gamba), Annę Wiktorię Swobodę (teorba), Władysława Kłosiewicza (pozytyw).
Kierownictwo artystyczne Festiwalu sprawuje Władysław Kłosiewicz - klawesynista i dyrygent, ekspert w dziedzinie
muzyki dawnej. Festiwal objęty jest patronatem honorowym m.in. Marszałka Województwa Dolnośląskiego, Wicemarszałka
Województwa Dolnośląskiego i burmistrza Szczawna - Zdroju.

Taksówkarz O'Roney zostaje pobity przez gangsterów wierzycieli i leży w szpitalu z nogą w gipsie.
Znajduje go dwoje młodych oszustów, którzy oferują mu 10 tysięcy dolarów za przewiezienie samolotem
listu do Kopenhagi. Równocześnie informują służbę celną, że w gipsie O'Roneya rzekomo są ukryte
brylanty. Celnicy zatrzymują O'Roneya i zdejmują gips, ale niczego nie znajdują. Po dwóch dniach
taksówkarz wraca do USA, tym razem w gipsie rzeczywiście ma towar, ale celnicy nie ryzykują już
kontroli.
Kiedy O'Roney na własną rękę powtarza podobny numer, zostaje rozpoznany przez celnika, któremu
przypadkowo opowiedział kiedyś o swoich perypetiach.


ŁADNY GIPS

Serial sensacyjny, 61 min, Polska 1978
Reżyseria: Grzegorz Lasota
Scenariusz: Jerzy Janicki, Andrzej Kudelski
Zdjęcia: Witold Adamek
Aktorzy: Piotr Fronczewski, Stanisław Igar, Stanisław Górka, Bronisław Pawlik, Grażyna Szapołowska,
Halina Golanko, Juliusz Berger, Arkadiusz Bazak

Filmowe spotkania z najbardziej znanymi artystami i dziełami sztuki na świecie. Każdy odcinek opowie o innym artyście i przybliży jego życie, odkrywając miejsca, w których żył i pracował, relacje z przyjaciółmi czy rodziną, za pomocą prywatnych listów i ożywiając ich osobiste historie. Wystawa na ekranie zapewnia uprzywilejowany dostęp do arcydzieł artystów w największych muzeach i galeriach na świecie. M.in. Leonardo, Rembrandt, Cezanne, Monet, Picasso.
Odc. 14 - "Cezanne, portrety życia"
Cezanne był mistrzem formalizmu. Stworzył rodzaj abstrakcji, która rozwinęła się w XX wieku. Słynął z martwych natur i pejzaży. Takie malarstwo zwykle
nie ma nic wspólnego z wyrażaniem emocji i stanów psychicznych. Nasza wystawa pokazuje, co się dzieje, gdy nieożywione przedmioty na swoich
płótnach Cezanne zastąpił ludźmi, w dodatku ludźmi, których dobrze znał. Jest to pierwsza wystawa poświęcona wyłącznie portretom autorstwa
Cezanne’a, przynajmniej w naszych czasach. Wydaje się, że ta część jego malarstwa była omijana. Jakby wszyscy się jej trochę obawiali. Być może
dlatego, że sam Cezanne nie uważał się za portrecistę. Portrety są fascynujące. Tworzą retrospektywę twórczości Cezanne’a. Widać w nich różne etapy
jego twórczości i zmiany obszaru zainteresowań. Portrety lepiej niż obrazy o innej tematyce odzwierciedlają życie Cezanne’a, jego wątpliwości, jego
drogę artystyczną.

Kinowa wersja perypetii mieszkańców gminy Wilkowyje nawiązująca do licznych wydarzeń we wsi przedstawionych wcześniej w serialu emitowanym na antenie Jedynki, który cieszył się ogromną popularnością wśród widzów. Do Wilkowyj nieoczekiwanie wraca Czerepach, który odszedł stamtąd w niesławie po aferze z lokalnym radiem. Teraz, niestety, znów triumfuje, gdyż przybywa jako kontroler Izby Obrachunkowej. Wystraszony nie na żarty wójt nakazuje sekretarzowi Dudzie przygotować kilka fałszywych dokumentów, które mają odwrócić uwagę kontrolera od prawdziwych przekrętów. Ale Czerepach, który doskonale zna zakulisowe gry wójta i metody jego działania, nie daje się na to nabrać. Sam wcześniej maczał palce w finansowych matactwach przełożonego. Odrzuca nawet propozycję łapówki. Możliwość upokorzenia wójta jest dla niego cenniejsza niż pieniądze. Wójt szuka więc pomocy
u Więcławskiego, głównego beneficjenta gminnych zleceń, teraz jednak zbyt przerażonego, żeby coś wymyślić. Wójt dochodzi więc do wniosku, że jedynym sposobem na pozbycie się dociekliwego kontrolera będzie zabicie go. Lucy i Kusy cieszą się swoją miłością, szczęśliwi w malowniczym dworku. Idyllę zakłóca im Czerepach, który poszukuje u nich pokoju na czas kontroli w gminie. Lucy niezbyt chętnie wynajmuje mu pokój na poddaszu. Ale na tym nie kończą się przykre niespodzianki. Oto bowiem pewnego dnia w domu Lucy zjawia się kolejny nieproszony gość jej były mąż Louis. Mężczyzna oświadcza Lucy, że nadal ją kocha, żyć bez niej nie może, a co więcej nadal jest jej mężem, gdyż formalności rozwodowe nie zostały sfinalizowane. Na wieść o tym Kusy postanawia usunąć się z życia ukochanej, chociaż Lucy zapewnia go, że Louisa od dawna nie kocha i nie chce go więcej widzieć. Do Kusego
to jednak nie przemawia: wyprowadza się z dworku i co gorsza znów zaczyna pić. W słuszności decyzji o odejściu od Lucy utwierdza go proboszcz, który twierdzi, że nie ma on prawa rozbijać małżeństwa. Bywalcy ławeczki mają ciągłe problemy ze zdobyciem pieniędzy na piwo lub wino, a sklepowa Więcławska uparcie odmawia sprzedaży na krechę nawet tak niezbędnych im towarów. Ławeczkowi postanawiają zatem otworzyć swoją budkę z piwem. Dostają nawet niezbędne dofinansowanie z urzędu gminy. Szybko jednak się przekonują, że prowadzenie własnego biznesu to ciężki kawałek chleba. Już nawet pić się nie chce. Louis uwodzi wilkowyjskie kobiety swoją wysportowaną sylwetką i czarującym amerykańskim uśmiechem. I tylko Lucy wciąż jest odporna na jego urok, chociaż były/aktualny małżonek stale ją zapewnia o swoim uczuciu. W końcu zdesperowana kobieta wyrzuca jego rzeczy z domu. Niezrażony Louis zamieszkuje w dawnej komórce Kusego i nadal zabiega o względy Lucy. Tymczasem wszędobylskie dzieci Solejuków donoszą Kusemu, że Amerykanin w swoich działaniach kieruje się niekoniecznie miłością i ma we wsi wspólnika.

Seria składa się z dwunastu reportaży poświęconych ludziom mieszkającym w Żywcu - mieście ostatnim w alfabecie. To opowieść o tradycji,
ciągłości pokoleniowej i o pracy, która w Żywcu uważana jest za coś, co tworzy człowieka. W poszczególnych odcinkach cyklu poznamy żywieckie
rodziny mieszczańskie i góralskie, które międzypokoleniowo kultywują tradycję, nawet jeśli rozumieją ją trochę inaczej od siebie. Matka Beata
Słowik to kobieta, która uczy tradycyjnych tańców. Jej córka Marta uczy tańców górali beskidzkich, czyli odcinek o różnicach w Żywcu. Mieszczanie
kontra górale.

Zaskakująca opowieść o czasach, gdy rodziło się kino, a wraz z nim wielkie i niespodziewane kariery. Młody prawnik Leo Harrigan przypadkowo poznaje wziętego producenta filmowego, który ujęty jego poczuciem humoru proponuje mu posadę autora scenariuszy filmowych. Wkrótce Leo awansuje na
reżysera i wraz ze zwariowaną ekipą kręci kolejne nieme filmy. Jednak konkurencja nie śpi i wysyła na plan filmu Leo swego tajnego wysłannika, który ma przeszkodzić w realizacji kolejnego niemego arcydzieła.

Komediowy serial obyczajowy pełen zabawnych obserwacji życiowych. Młoda dziewczyna w przebraniu mężczyzny zatrudnia się jako kierowca w Miejskim Przedsiębiorstwie Taksówkowym. Tylko w ten sposób może otrzymać posadę. Wraz ze swoim zmiennikiem jeździ taksówką po Warszawie. Świat zza szyb "taryfy" wygląda czasem śmiesznie, czasem groteskowo, a niekiedy tragikomicznie. Jacek i pan Stanisław jeżdżą na zmianę starą, zdezelowaną taksówką. Kierownictwo MPT obiecuje im jednak wkrótce wymianę wysłużonego wozu na nowy. Z kolei studiujący w stolicy Taj o dźwięcznym imieniu Krashan Bhamaradżanga ma kłopoty z wierzycielami. Na lotnisku spotyka się z niejakim prezesem Kuskiem, ten daje mu adres, pod którym być może pomogą mu rozwiązać jego problemy. Trzeci bohater jest strażakiem. Nazywa się Szymon
Kuśmider i nie gardzi "lewym" zarobkiem. Jego specjalnością jest handel paliwem. Od kolejarzy kupuje setki litrów benzyny, które strażackim wozem dostarcza na stacje benzynowe i tam sprzedaje, rzecz jasna z zyskiem.

Program przypominający historię opolskich festiwali.
W programie znalazły się wypowiedzi osób od lat związanych z festiwalem:
piosenkarzy, kompozytorów, autorów tekstów, scenografów, dziennikarzy,
reżyserów. Wypowiedzi ilustrowane są fragmentami piosenek z opolskich
festiwali.

Tytułowi dobry, zły i brzydki nie tworzą w filmie zgodnej grupy: zdecydowanym przeciwnikiem jasnowłosego, sprytnego i "dobrego" gringo Joego (Eastwood) oraz pochodzącego z meksykańskiej biedoty brzydkiego Tuco (Wallach) jest okrutny i bezwzględny Setenza (VanCleef). Żaden z nich nie staje jednak w obronie prawa i porządku, wszyscy trzej chcą się obłowić. W ogarniętym wojną secesyjną kraju wydaje się to stosunkowo łatwe. Oto bowiem w wojennym zamęcie przepada gdzieś skrzynia ze skradzionymi dwustoma tysiącami monet dolarowych. Szuka jej, nie przebierając w środkach, Setenza, nie wie jednak, gdzie znajduje się skarb. Tymczasem Joe i Tuco zawiązują spółkę, próbując inaczej się wzbogacić. Zdobywają pieniądze za pomocą sprytnej sztuczki: Joe wydaje szeryfom Tuco, za którego głowę wyznaczono nagrodę, a zgarnąwszy pieniądze, oswobadza wspólnika i obaj uciekają do kolejnego miasteczka, powtarzając ten sam numer. Gdy za którymś razem Tuco o mało nie przypłaca fortelu życiem, postanawia pozbyć się Joego. Ponieważ Joe zabija trzech nasłanych na niego rewolwerowców, Tuco chwyta go sam i wywozi na pustynię na powolną śmierć z gorąca i pragnienia. "Blondie" ratuje skórę, wyznając Meksykaninowi, że zna miejsce ukrycia skrzyni z dolarami. Obaj znów ruszają w drogę, ale wkrótce wpadają w ręce Setenzy.
Zmarły w 1989 r. Sergio Leone nie wymyślił ani europejskiego, ani nawet włoskiego westernu, bowiem naśladownictw tego gatunku próbowano na Starym Kontynencie już od dawna. Grzeszyły one jednak brakiem polotu i nieudolnością. Także i Leone, podejmując w 1964 r. jako początkujący reżyser realizację filmu "Za garść dolarów", na wszelki wypadek, w obawie przed niepochlebnymi recenzjami, umieścił w czołówce nie swoje prawdziwe nazwisko, ale pseudonim Bob Robertson. Uczynił słusznie, gdyś krytyka zmiażdżyła jego spaghetti - western, pierwszy z trylogii, na którą złożyły się także "Za kilka dolarów więcej" z 1966 r. i właśnie "Dobry, zły i brzydki". Ponieważ jednak tamten pierwszy film odniósł oszałamiający sukces komercyjny, Sergio Leone poszedł za ciosem: nie tylko nakręcił dwa kolejne westerny, ale już śmiało się pod nimi podpisał. We wszystkich trzech jedną z głównych ról zagrał Clint Eastwood, z którego trylogia Sergia Leone uczyniła gwiazdę ekranu. Bohater serialu "Rawhide" pewnie jeszcze długo terminowałby w amerykańskiej telewizji, gdyby nie propozycja włoskiego reżysera. Jego pozycja rosła z każdym tytułem. Z wynoszącego ponad milion dolarów budżetu "Dobrego, złego i brzydkiego" (więcej niż wydano na dwa poprzednie filmy razem) aż jedną czwartą pochłonęło honorarium Eastwooda. Po trzech udanych rolach wrócił do Hollywood w glorii sławy, zajmując należne miejsce obok Johna Wayne'a i Steve'a McQueena. Westernowa trylogia nie zakończyła też przygody Sergia Leone z tym gatunkiem filmowym. Reżyser jeszcze wielokrotnie do niego wracał, realizując m.in. "Dawno temu na Dzikim Zachodzie" czy "Garść dynamitu".

Cykl dokumentalny poświęcony najważniejszym reżyserom kina.
W tym odcinku przyglądamy się twórczości Briana DePalmy, twórcy
m.in. "Człowieka z blizną", "Nietykalnych" czy "Życia Carlita".