TVP Rozrywka - Program TV na piątek 07 kwietnia 2023

Kolejnym przystankiem na trasie podróży po Polsce będzie Płońsk - miasto, którego historia zaczęła się ponad 600 lat temu, a osadnictwo na jego terenie sięga VII wieku. Król Władysław IV zjeżdżał tu na łowy. Położone pośród pięknych mazowieckich lasów, zaledwie 60 km od Warszawy, jest oazą ciszy i spokoju. Zwiedzanie zaczniemy od przyklasztornego budynku, który przez długie lata należał do zakonu karmelitów, a dziś znajduje się w nim Pracownia Dokumentacji Dziejów Miasta - pierwsza tego typu placówka w Polsce. Autorski pomysł miejscowych pasjonatów, realizowany jest od 1995 roku. Działają dwa zespoły historyczny i współczesny. Pierwszy zajmuje się zbieraniem i opracowywaniem wszelkich materiałów dotyczących historii miasta i okolic, między innymi spisuje wspomnienia dawnych mieszkańców Płońska i odtwarza biografie niektórych rodzin. Zespół współczesny zajmuje się dziejami Płońska współczesnego, opracowując je dla przyszłych pokoleń płońszczan. W mieście znajdziemy kamienicę, w której do 1906 roku mieszkał Dawid Ben Gurion, urodzony w Płońsku współzałożyciel i pierwszy premier niepodległego państwa Izrael. Z miastem związany był też Henryk Sienkiewicz, który spędził tutaj rok, pracując jako guwerner w majątku rodziny Weyherów. W XIX wieku w Płońsku mieszkał i pracował Jan Walery Jędrzejewicz. Był lekarzem, astronomem - amatorem i popularyzatorem nauki. Dzięki niemu w 1872 roku w Płońsku powstało obserwatorium astronomiczne, którego tradycje współcześnie kontynuuje koło miłośników astronomii. Płońsk szczyci się Młodzieżową Orkiestrą Dętą Con Grazia, która cieszy się uznaniem nie tylko w Polsce, ale również na arenie międzynarodowej.

W kolejnym odcinku Karol Okrasa zaprosza widzów na ogromne pole pokryte krzakami dzikiej róży.
Kulinarnie róża przeciętnemu Polakowi kojarzy się co najwyżej z nadzieniem do pączków w tłusty
czwartek. A przecież róża to znakomity do stosowania w kuchni produkt. Można wykorzystywać zarówno
owoce, jak i płatki. Z płatków powstaje konfitura, którą aromatyzuje się pączki, a owoce dzikiej róży
to prawdziwa skarbnica witamin i minerałów. Wiedzieli o tym już w dawnych czasach polscy zesłańcy
na Wschód, dla których owoce dzikiej róży były często jedynym lekarstwem na chorobę wywołaną
niedoborem witaminy C, czyli szkorbut. Róża to prawdziwy kulinarny skarb, niestety, ciągle jeszcze
mało znany. W połączeniu z dojrzałymi na słońcu pomidorami malinowymi, daje kucharzowi nieograniczone
możliwości. Pośród szumiących krzaków dzikiej róży, w słońcu i w deszczu, Karol przygotuje trzy potrawy
z polskiej róży i polskich pomidorów. 1/ Pikantna konfitura z pomidorów i róży; 2/ Pieczony dorsz z różą,
pomidorami i buraczkami; 3/ Warzywne curry z pomidorami, cukinią, bakłażanem i oczywiście różą.

Robert Makłowicz odwiedza Belfast - stolicę, a zarazem największe miasto Irlandii Północnej, leżące u ujścia
rzeki Lagan do Morza Irlandzkiego. Na nabrzeżu wita spacerowiczów kolorowy ceramiczny posąg wielkiego łososia,
a przed okazałym miejskim ratuszem - zbudowany w 1905 r. - posąg królowej Wiktorii.
Osadnictwo w tych stronach rozwinęło się już w epoce brązu. W epoce nowożytnej miasto najszybciej rozwijało
się w dobie Rewolucji Przemysłowej. W XIX wieku liczba ludności w ciągu dekady wzrastała o połowę. Belfast skutecznie
konkurował z takimi przemysłowymi potęgami jak Manchester czy Liverpool po drugiej stronie morza. Potem przyszedł
wiek XX, bombardowania Lufwaffe podczas II wojny światowej, powojenne zamachy bombowe IRA, odwetowe zamachy
i akty przemocy ze strony protestanckich lojalistów.
Walkę o niepodległość Irlandczycy rozpoczęli na początku XX w. Jednym z jej etapów był podpisany w 1921 r.
podział na brytyjską Północ i republikańską resztę wyspy. Od tego właśnie podziału zaczął się jeden z najdłużej trwających konfliktów nowoczesnej Europy. Po porozumieniu zawartym w Wielki Piątek 1998 roku (Good Friday Agrement) w mieście
nie słychać już strzałów i huku bomb. Do Belfastu powrócił spokój, a w rzece Lagan, dawniej mocno zanieczyszczonej,
pływają jak dawniej łososie. Miasto znów jest dumne i pewne swojej przyszłości. Turyści z całego świata nadrabiają
zaległości poprzednich dekad i ściągają tu tłumnie. Atutem są względnie niskie ceny. Jedną z największych sobotnich
atrakcji jest Targ Świętego Jerzego. Robert zatrzymuje się w dziale rybnym. Pewnie zastanawia się, co wybrać: solę
z Dover, żabnicę, węgorza czy owoce morza, które są atrakcją w miejscowych restauracjach.
Konflikt między unionistami i republikanami znalazł swoje odbicie w sztuce. Protestanci na ścianach swoich
domów malowali murale już 100 lat temu, katolicy zaczęli to robić w latach 80. Dzielnicę protestancką od katolickiej
odgradzał dawniej 8 - kilometrowy wysoki mur. Dziś bramy są otwarte, a wysoka ściana nosi nazwę Muru Pokoju i jest
już tylko atrakcją turystyczną. Belfast jest idealnym przykładem historii z happy endem. Na jednym ze ściennych malowideł
ubrana na zielono dziewczynka, katoliczka, i chłopiec w niebieskim stroju, protestant, podają sobie ręce. Napis głosi:
Nigdy więcej bomb, kul, zabójstw!
Przy Falls Road, na chodniku pod ścianą z muralami Robert gotuje główne danie odcinka: kotlety wieprzowe
z jabłkami w sosie z cydru i musztardy gruboziarnistej. A potem w ramach deseru odwiedza słynny sklep cukierniczy
U Cioci Sandry. Akurat ktoś kupuje cukierki rabarbarowe. Przed sklepem parkuje firmowa ciężarówka, wzbudzająca
entuzjazm najmłodszych mieszkańców miasta. Na zapleczu odbywa się właśnie produkcja lizaków i landrynek. To
najprawdziwsza manufaktura w dawnym stylu.
Z Belfastu pochodził jeden z największych geniuszy piłkarskich wszechczasów, George Best. Reprezentant
Irlandii Północnej, przez 12 lat napastnik MU, strzelił mnóstwo pięknych goli. Hulaka i król życia. Nie zwolnił tempa nawet
po przeszczepie wątroby. Zapytany, co zrobił z wielkimi pieniędzmi, które zarobił, odpowiedział: część wydałem na kobiety,
szybkie samochody i whiskey, a resztę zwyczajnie przepuściłem. Robert ogląda jego dom rodzinny. Po śmierci legendarnego piłkarza do obiegu wszedł banknot 5 - funtowy z jego podobizną. Jego imieniem nazwano też miejscowe lotnisko.

Sprawdzone receptury na pyszne, proste i zdrowe dania, którymi zachwycisz rodzinę i znajomych. W każdym odcinku szefowa kuchni, Jola Kleser przygotowuje jedną potrawę od początku do końca. Podpowiada, jak oszczędzić w kuchni czas i jak efektownie zaprezentować danie.

Codzienny, od poniedziałku do piątku, teleturniej oparty na formule krzyżówki. Czworo uczestników zmierzy się ze sobą, by zdobyć tytuł finalisty dnia i uzyskać tym samym możliwość wzięcia udziału w finale tygodnia.

Tym razem pojeździmy trochę po mieście (w sposób, który odradzamy turystom). Zajrzymy tu i tam. Załatwimy parę spraw. Poznamy miejscowych ludzi. Ubijemy jakiś interes. A przede wszystkim poznamy niepisane zasady ruchu drogowego obowiązujące w Peru. Wojciech Cejrowski wyrobi też sobie nowe prawo jazdy. Robi to w każdym kraju i ma ich całą talię.

Codzienny, od poniedziałku do piątku, teleturniej oparty na formule krzyżówki. Czworo uczestników zmierzy się ze sobą, by zdobyć tytuł finalisty dnia i uzyskać tym samym możliwość wzięcia udziału w finale tygodnia.

Biograficzny film dokumentalny poświęcony ikonie polskiej muzyki rozrywkowej, Krzysztofowi Krawczykowi. Pół wieku na scenie, równie długa lista sukcesów, jak i porażek. Chwile wzlotów, upadków, momenty polskiej eksplozji popularności i amerykańskich, niespełnionych snów o wielkiej karierze. Chwile, w których raz serce biło szybciej, raz niosło rozczarowanie, a raz wyrzuty sumienia. To w końcu życiorys, w którym nie obyło się też bez tragicznych zakrętów, momentu, w którym bohater wraz ze swoimi bliskimi otarł się o śmierć. Życie Krzysztofa Krawczyka napisało emocjonujący scenariusz godny filmu fabularnego. Niech pierwszym etapem tej podróży śladem artysty będzie jednak obraz dokumentalny, który pozwoli nam jeszcze raz przejść wraz z nim przez życie, przywołując najważniejsze wspomnienia i emocje.

Teleturniej pełen emocji i dowcipu, doskonała zabawa dla całej rodziny. Dwie drużyny, składające się ze stałego kapitana i jego gościa, rywalizują ze sobą odpowiadając na niestandardowe, zaskakujące pytania. Niezwykle fakty i praktyczne sztuczki, naukowe doświadczenia i zabawne informacje ze świata przyrody, ciekawostki i anegdoty z życia znanych ludzi - wszystko to znajdzie się w kolejnych odcinkach programu.
Gospodarzem jest Tomasz Kammel. W roli kapitanów drużyn: Olga Szomańska i Andrzej Krzywy, a eksperymenty przeprowadza
Radek Brzózka. Goście tego odcinka: Michalina Sosna i Sławomir Zapała.

Codzienny, od poniedziałku do piątku, teleturniej oparty na formule krzyżówki. Czworo uczestników zmierzy się ze sobą, by zdobyć tytuł finalisty dnia i uzyskać tym samym możliwość wzięcia udziału w finale tygodnia.

W tym odcinku Karol Okrasa wyrusza na Podlasie, do Muzeum Rolnictwa w Ciechanowcu. Placówka ta słynie
ze swojego bogatego zbioru dawnych maszyn rolniczych oraz częstych pokazów tradycyjnych prac na roli.
Karol w trakcie programu pokaże jak wyglądała orka konnym zaprzęgiem. Dziś mało kto zdaje sobie sprawę
z ogromnego trudu rolnika w dawnych czasach. Wystarczy powiedzieć, że aby zaorać jeden hektar ziemi
trzeba było przejść za koniem, trzymając pług w ręku, 25 do 30 kilometrów! Ówcześni mieszkańcy wsi nie
musieli jak dzisiejsze mieszczuchy chodzić na siłownię czy uprawiać triatlonu, żeby utrzymać formę.
Praca na roli wymagała olbrzymiego wysiłku, dlatego chleb traktowany był z wielkim szacunkiem. I o tym
opowie Karol w odcinku, demonstrując przy okazji konną orkę, której uczył go w dzieciństwie dziadek.
W pięknej scenerii skansenu z drewnianymi chatami krytymi słomianą strzechą Karol przygotuje trzy potrawy
dla spracowanego oracza: 1/ Ryba z pieczonymi ziemniaczkami i sosem chlebowym na ciemnym piwie;
2/ Zupa na ciemnym chlebie i gęsinie; 3/ Pieczone nogi gęsie z cebulą. Nie zabraknie też klasycznego posiłku
dawnego oracza, czyli pieczonych ziemniaków z mlekiem.

W tym odcinku Robert Makłowicz podróżuje po Irlandii Północnej, po hrabstwie Antrim. Chce dotrzeć na północ
wyspy, nad sam Atlantyk, do miasta Derry/Londonderry. Trasa prowadzi wzdłuż Morza Irlandzkiego, które tu zwane jest
Kanałem Północnym. Jedzie autobusem po Antrim Coast Road, która została zbudowana w latach 30. XIX wieku. Wyrąbano
ją w bazaltowych klifach za pomocą ładunków wybuchowych. Po drodze mija polodowcowe wzgórza, zielone nawet zimą,
i urokliwe nadmorskie miasteczka. Jedno z nich, Glenarm, to prawdziwa perełka. Leży nad rzeką Glen i jest z siedzibą
rodu McDonnell. Prawie wszystko wygląda tu jak przed wiekami: mury, wieża i dwuskrzydłowa brama o nazwie Barbican
Gate, która wiedzie do zamku. Dziś jest tu hotelik prowadzony przez fundację zajmującą się odnową zabytków. Sama
budowla, z czterema narożnymi wieżami, przypomina londyńską Tower. W romantycznej wieży można wynająć pokoje
i poczuć się jak dawni hrabiowie Antrim. Ród Antrim przybył ze Szkocji w XVII wieku. Pejzaż przed zamkiem jest jak "piękny
sen golfisty": gładka zieleń i gdzieniegdzie stare celtyckie dęby. Przyzamkowe ogrody pełniły niegdyś funkcję bardzo
praktyczną: dostarczały warzyw na pałacowy stół. Uprawiano tu rzepę, rzodkiew, buraki i ziemniaki. Dziś na grządkach
rosną przeważnie kwiaty, ale Robertowi Makłowiczowi udaje się znaleźć skrawek ogrodów, gdzie rośnie jeszcze coś,
co można włożyć do garnka. Drzewka laurowe, szczypior i kwitnący rozmaryn.
Kolejne miasteczko na trasie nosi nazwę Carnlough. Jest tu nieduży, ale za to urokliwy port rybacki. Jednak to nie
z rybami kojarzy się miejscowym ta nazwa. Właścicielką tych terenów przed wojną była babka Winstona Churchilla. Należały
do niej również okoliczne wzgórza i kamieniołomy wapienia. Wysyłany stąd do Wielkiej Brytanii, używany był jako cenny
budulec i składnik farb. Do rodziny Churchilla należał też hotel Londonderry Arms, gdzie przy kominku siadywał Sir Winston
z nieodłącznym cygarem i szklaneczką brandy. W hotelowej restauracji Robert spożywa bułeczkę typu scone z masłem,
śmietaną i dżemem oraz kawą po irlandzku, a na wybrzeżu, w pobliżu skał, na których roztrzaskały się w XVI wieku niedobitki hiszpańskiej Wielkiej Armady, smakosz z Krakowa przyrządza zupę porową z owsianką i kiełbaskami wieprzowymi. Na deser
zaś proponuje miasto Derry lub Londonderry i jego burzliwe dzieje.
Dwie nazwy miasta dobrze oddają jego historię i późniejsze wynikające z niej komplikacje. Derry lub Londonderry
to drugie co do wielkości miasto Irlandii Północnej, położone nad rzeką Foyle. Historyczna część miasta jest opasana świetnie zachowanymi murami obronnymi. Geneza miasta jest katolicka, ale w początkach XVII wieku król Jakub I Stuart zaczął
osiedlać tu protestantów, głównie ze Szkocji. To oni wznieśli stare miasto w dzisiejszym kształcie, a ponieważ czuli się
mocno związani z koroną angielską, zmienili nazwę Derry na Londonderry. Jeśli dziś zapytać kogoś z miejscowych, skąd
pochodzi, od razu będzie wiadomo, czy mieszka w dzielnicy katolickiej, czy protestanckiej. Historia tak się potoczyła, że
protestanci byli w mieście liczniejsi i bardziej zamożni. Wytworzył się wyraźny podział: bogate Londonderry na wzgórzu,
a za murami, w dole, robotnicze dzielnice Derry. Taka sytuacja musiała prowokować konflikty. Nasiliły się one w latach 20.
XX wieku, po podziale wyspy na brytyjską północ i republikańską resztę. W 1949 roku przyjęty przez parlament brytyjski
Ireland Act stanowił, że Irlandia Północna będzie częścią UK, dopóki taka będzie wola większości jej mieszkańców,
a większość była probrytyjska. I tak jest do dziś.

Teleturniej dla widzów o stalowych nerwach. Milion złotych w gotówce, dwóch uczestników i tylko 8 pytań do końca gry - zadanie wydaje się proste, ale czy gracze będą w stanie zachować zimną krew i ocalić milion? Już kolejny sezon w Telewizji Polskiej będzie można oglądać światowy hit firmy Endemol, produkowany w kilkunastu krajach, emocjonujący teleturniej "Postaw na milion". Dwóch dobrze znających się uczestników, rodzina, przyjaciele, partnerzy lub znajomi z pracy stają do gry jako drużyna. Zanim usłyszą pierwsze pytanie, dostaną milion złotych w gotówce. Czy będą umieli go zatrzymać? Zobacz, jak miesza się wiedza, ryzyko i wielkie pieniądze. Wejdź do gry z Łukaszem Nowickim i postaw na milion.

Wojciech Cejrowski - podróżnik, fotograf, pisarz, publicysta, członek rzeczywisty Królewskiego Towarzystwa Geograficznego w Londynie. Łączy pasję zwiedzania świata i docierania do najbardziej egzotycznych zakątków z niezwykłym zmysłem obserwacyjnym oraz poczuciem humoru. Każdy program to filmowa gawęda pełna dygresji i żartów, urozmaicona rozmowami z miejscową ludnością,
prezentacją kultury ludowej i ciekawostek. Po konkwiście w Peru pojawili się katoliccy misjonarze. Zaczęto wznosić pierwsze kościoły. Budulec był na miejscu, ale skąd wziąć obrazy na ściany świątyń? Z Europy przypływały pojedyncze sztuki, a potem kopiowano je taśmowo. Tak powstała kuskeńska szkoła malarstwa. Funkcjonuje do dziś. Wojciech Cejrowski zabiera widzów do kilku pracowni, pokazuje jak powstają obrazy i objaśnia jak je postarzyć, aby wyglądały identycznie jak oryginał liczący 500 lat.

Na peruwiańskich ulicach powiewają czerwone torby na kijach. W Meksyku to byłby znak, że tu kupisz rąbankę,
w Peru czerwona torba oznacza "narąbankę" - tu można się napić. A co podają? Wojciech Cejrowski pokazuje
i objaśnia jak się robi i jak pije chichę - narodowy napój Indian - potomków Inków. A przy okazji WC zatęsknił
za napojem polskich królów i szlachty - miodem pitnym. Zatęsknił, więc pojechał w góry po miody dzikich
pszczół i much.

Widowisko muzyczne oparte na motywach Drogi Krzyżowej łączącej Mękę Pańską z martyrologią narodu polskiego podczas II wojny światowej. Będzie to muzyczny spektakl z udziałem znanych solistów (wokaliści, śpiewający aktorzy), którym towarzyszy orkiestra Zygmunta Kukli. Spoiwem między poszczególnymi utworami będą m.in. zdjęcia archiwalne, wizualizacje oraz offowa narracja wprowadzająca kolejną Stację Drogi Krzyżowej.
Bazą widowiska jest 14 ballad i pieśni opisujących narodową martyrologię (Katyń, Auschwitz, Monte Cassino, Powstanie Warszawskie etc.). Utwory przypisane kolejnym Stacjom Drogi Krzyżowej Jezusa, poprzedzone krótkim rozważaniem i połączone z męczeństwem wybranych polskich bohaterów (Kolbe, Pilecki, Inka etc.) - ofiar II wojny światowej i powojennych prześladowań.
Podsumowaniem każdej stacji jest pieśń/ballada opisująca dany wojenny epizod.
Autorem i kompozytorem większości pieśni jest Lech Makowiecki.
Wykonawcy m.in: Tomasz Stockinger, Janusz Radek i Marysia Stachera, Jacek Lenartowicz, Maciej Balcar,
Janek Traczyk, Olga Szomańska, Bożena i Lech Makowieccy, Olga Bończyk, Michał Gasz, Filip Lato, Natalia Niemen.
Prolog i epilog stanowi podzielona ballada "Powitanie wieku" w różnych interpretacjach Natalii Sikory.
Narrator Łukasz Nowicki (głos off) wprowadzi kolejną Stację, postać męczennika / wydarzenie oraz przeczyta rozważania
specjalnie napisane do tego spektaklu przez zakonnika ze Zgromadzenia Ojców Paulinów z Jasnej Góry.
W koncercie usłyszymy m.in. takie pieśni, jak: "Katyń 1940", "Auschwitz", "Klasztor", "Czterdziesty Czwarty",
"Ballada o rtm. Pileckim", "Ech wojenko", "Inka".

Koncert "W Jego ranach uzdrowienie" wpisuje się w tradycję wspólnego przeżywania Triduum Paschalnego.
Poprzez dobór pieśni i charakter narracji z użyciem tekstów pasyjnych z Ewangelii oddaje atmosferę duchowego
wyciszenia i refleksji, umożliwiając wiernym przeżywanie Męki Pańskiej. Koncert odbędzie się w Sanktuarium
Pasyjno - Maryjnym w Kalwarii Zebrzydowskiej, należącym do najciekawszych w Polsce założeń
krajobrazowo - architektonicznych i do najczęściej uczęszczanych polskich miejsc pielgrzymkowych. W koncercie
usłyszymy tradycyjne pieśni pasyjne, pieśni wielkopostne, śpiewane we wspólnotach religijnych i pieśni liturgiczne
obecne w nabożeństwach wielkopostnych Kościoła katolickiego. Wystąpią: Piotr Cugowski, Maciej Miecznikowski,
Olga Szomańska, Beata Bednarz, Mietek Szcześniak, Tulia. Towarzyszy im Orkiestra pod kierunkiem Adama Skrzypka,
Męski zespół muzyki cerkiewnej IKOS, Chłopięcy Chór Narodowego Forum Muzyki. Narratorem koncertu jest Artur Żmijewski.

Biograficzny film dokumentalny poświęcony ikonie polskiej muzyki rozrywkowej, Krzysztofowi Krawczykowi. Pół wieku na scenie, równie długa lista sukcesów, jak i porażek. Chwile wzlotów, upadków, momenty polskiej eksplozji popularności i amerykańskich, niespełnionych snów o wielkiej karierze. Chwile, w których raz serce biło szybciej, raz niosło rozczarowanie, a raz wyrzuty sumienia. To w końcu życiorys, w którym nie obyło się też bez tragicznych zakrętów, momentu, w którym bohater wraz ze swoimi bliskimi otarł się o śmierć. Życie Krzysztofa Krawczyka napisało emocjonujący scenariusz godny filmu fabularnego. Niech pierwszym etapem tej podróży śladem artysty będzie jednak obraz dokumentalny, który pozwoli nam jeszcze raz przejść wraz z nim przez życie, przywołując najważniejsze wspomnienia i emocje.