TVP Rozrywka - Program TV na środę 05 kwietnia 2023

Na pograniczu Karkonoszy i Gór Izerskich u stóp masywów Szrenicy i Wysokiego Kamienia rozpościera się malownicza dolina, a w niej Szklarska Poręba. To niekwestionowana mineralogiczna stolica Polski, a także królestwo mitycznego Ducha Gór. W drugiej połowie XIII wieku prawa do terenów, na których obecnie leży miasto nabył zakon joannitów. W XIV wieku kolejnym właścicielem został ród Schaffgotschów, który założył pierwszą hutę szkła. Hutnictwo wpłynęło na rozwój regionu i stopniowe osiedlanie się ludności. Niebezpieczne i trudno dostępne góry porośnięte gęstym lasem i zamieszkałe przez dzikie zwierzęta, były jednymi z najpóźniej zasiedlanych terenów górskich w Europie. Przybyli tu Walończycy, którzy wydobywali w Karkonoszach m.in. złoto, ametysty, i piryty. To oni wskazali lokalnym hutnikom bogate złoża kwarcu, niezbędnego do wytopu szkła. Dzisiejsza Szklarska Poręba zajmuje rozległe tereny, położone na różnych wysokościach: od 440 do 1420 m. n.p.m. Zaledwie po kilkuminutowym spacerze z centrum miasta, można znaleźć się na jednym z wielu szlaków turystycznych. W Górach Izerskich jest 100 kilometrów takich tras, a w Karkonoskim Parku Narodowym 450 km. Moc natury inspiruje i zachwyca szczególnie w takim miejscu, jak wąwóz Kamieńczyka, który ma około
100 metrów długości. Górują nad nim pionowe ściany skalne dochodzące nawet do 30 metrów wysokości. Powstały na przestrzeni milionów lat, na skutek erozji i cofania się progu wodospadu. Pasjonaci sztuk pięknych docenią fakt, że w Szklarskiej Porębie upamiętniono Wlastimila Hofmana - najwybitniejszego malarza, związanego z tym miastem. Dziś można odwiedzać jego muzeum mające swą siedzibę w domu artysty. W niezmienionej od śmierci malarza pracowni, nadal stoją jego sztalugi, leżą pędzle i farby, którymi malował ostatnie obrazy. Artysta tworzył w duchu młodopolskiego symbolizmu.

Tym razem Karol Okrasa zaprasza widzów na kulinarną przygodę w drewnianej łodzi na Wiśle.
Od dawnych wieków to właśnie Wisła była główną arterią komunikacyjną naszego kraju.
Wisłą spławiano wszelkie produkty, głównie spożywcze. Z całej Polski do morza płynęło
zboże, sól z Wieliczki, na mniejsze odległości przewożono zwierzęta hodowlane i warzywa.
Dziś grupa zapaleńców odtwarza pieczołowicie drewniane łodzie wedle starych rysunków
i dokumentów. I na jedną z takich łodzi wsiada właśnie Karol Okrasa, aby pokazać widzom
Warszawę od strony wody, a przy okazji przygotować kilka potraw na wiślanej łasze, nieopodal
centrum stolicy. Przygotuje trzy dania: 1/ podpiekana bagietka z pikantną sałatką z cebuli
i pieczonej jagnięciny; 2/ placki z ziemniaków podane z sosem kurkowym; 3/ marynowane
duszone żeberka podane na liściach sałaty.

Indyjski stan Kerala nie jest tak popularny jak np. Goa, ale kryje wiele skarbów, takich jak kokosy, pieprz
czy kauczuk. Robert Makłowicz opowie o nich, spacerując malowniczą nadmorską aleją wysadzaną właśnie
palmami kokosowymi. Dzisiejszą nazwę orzechom kokosowym nadali dopiero Portugalczycy, którzy zjawili się
tutaj w XVI wieku. Włochata skorupa orzecha przypominała im upiora z ludowych podań, zwanego Coco.
Wcześniej Europa znała kokosy z relacji Marco Polo, który określał je łacińską nazwą Nux indica. Na rajskiej
plaży rozebrany do pasa Suresh pokazuje, jak się otwiera orzech kokosowy. Skorupę rozłupuje się, uderzając
orzechem o rydel wbity w ziemię. W pierwszej kolejności wypija się wodę kokosową, smaczniejsza jest ta
z młodych orzechów. Z miąższu tłoczy się olej, a z suchych wytłoczyn produkuje wiórki kokosowe. Włókna
służą do wyrobu lin, sznurków, szczotek, wycieraczek. Lina kokosowa, mocna i odporna na słoną wodę morską,
była kiedyś powszechnie używana przez żeglarzy. Na tej rajskiej plaży Robert Makłowicz przyrządza miejscowe
danie z dodatkiem mleczka kokosowego.
Kolejny skarb Kerali to pieprz, który był kiedyś synonimem indyjskich przypraw. To głównie po pieprz
przedzierali się przez oceany wokół Afryki Portugalczycy. Kiedy wreszcie Vasco da Gama odkrył morską drogę
do Indii, statki portugalskie mogły wieźć do Lizbony transporty tego ziarna, którego cena w Europie była nawet
200 - krotnie wyższa niż tutaj, w Kerali, gdzie je kupowano.
Nadmorska aleja zaprowadziła Roberta Makłowicza do małego gaju kauczukowego. Z soku drzew kauczukowych
otrzymuje się lateks, czyli naturalny kauczuk, kiedyś niezbędny do produkcji gumy. Ta właściwość kauczukowca
stała się dla Europejczyków niezwykle cenna w XIX wieku, kiedy to John Dunlop wynalazł oponę pneumatyczną.
Wówczas te drzewa rosły wyłącznie w Brazylii, byłej kolonii portugalskiej, która w XIX wieku stała się niezależną
monarchią i zazdrośnie strzegła swojego monopolu na kauczuk. Wywóz nasion kauczukowca był surowo zabroniony.
Dopiero podstęp Brytyjczyków, którym udało się wywieźć porcję nasion w wypchanym okazie ptaka, pozwolił
rozwinąć uprawy kauczukowca poza Brazylią. Pierwsze plantacje, ze względu na klimat, założono w Indiach.
Areały kauczuku w Kerali zmniejszyły się znacznie po wynalezieniu gumy syntetycznej. Wiele plantacji zostało
zlikwidowanych. W ich miejsce założono ośrodki turystyczne. W jednym z nich o nazwie Water Scapes,
Robert Makłowicz zatrzymał się na posiłek. W jadalni o charakterze bufetowym, stoją na stołach bemary, czyli
podgrzewane bufetowe naczynia, a w nich cała seria dań i dodatków. Robert Makłowicz wybiera trzy dania:
dal Thadka, curry jarzynowe i duszonego kurczaka.

Sprawdzone receptury na pyszne, proste i zdrowe dania, którymi zachwycisz rodzinę i znajomych. W każdym odcinku szefowa kuchni, Jola Kleser przygotowuje jedną potrawę od początku do końca. Podpowiada, jak oszczędzić w kuchni czas i jak efektownie zaprezentować danie.

Codzienny, od poniedziałku do piątku, teleturniej oparty na formule krzyżówki. Czworo uczestników zmierzy się ze sobą, by zdobyć tytuł finalisty dnia i uzyskać tym samym możliwość wzięcia udziału w finale tygodnia.

Dawno temu sól nie była przyprawą lecz pierwszym znanym ludzkości konserwantem. Nikt jej nie sypał do jedzenia, bo to byłoby marnotrawstwo. Zupa robiła się słona, bo gotowano suszone solone mięso. A skąd brali sól Inkowie? Bardzo cenna, dostępna z jednego miejscawysoko w górach z kopalni królów. Trzeba się było ciężko napracować, aby ją odcedzić z wody. Wojciech Cejrowski pokazuje i objaśnia jak to się robi, bo ta robota trwa do dziś.

Codzienny, od poniedziałku do piątku, teleturniej oparty na formule krzyżówki. Czworo uczestników zmierzy się ze sobą, by zdobyć tytuł finalisty dnia i uzyskać tym samym możliwość wzięcia udziału w finale tygodnia.

Podczas pogoni za ekspresem Krashan wyciąga broń. Korzystając
z jego nieuwagi, Jacek ucieka. Krashan i Kuśmider jadą dalej, ale
wkrótce zostają ujęci przez milicję. Nie wiadomo jednak, co zrobili
z pieniędzmi.
Taksówką jeździ teraz Kasia. Wiezie panią Koniuszkową, a później
zapomina zabrać z wozu swój prawdziwy dowód. Jacek znajduje
w skrytce dokumenty i odwozi do jej domu. Zostaje przyjęty przez
rodziców dziewczyny jako kandydat na męża i umawia się z Kasią
na randkę. Żeby spotkanie mogło dojść do skutku, Kasia prosi Mariana
Koniuszkę, by jeździł za nią całą niedzielę.


Serial komediowo - obyczajowy, 59 min, Polska 1986
Reżyseria: Stanisław Bareja
Scenariusz: Stanisław Bareja, Jacek Janczarski
Zdjęcia: Wojciech Jastrzębowski
Muzyka: Przemysław Gintrowski
Aktorzy: Mieczysław Hryniewicz, Ewa Błaszczyk, Kazimierz Kaczor,
Piotr Pręgowski, Irena Kwiatkowska, Marcel Szytenchelm, Zdzisław
Rychter, Mieczysław Czechowicz, Artur Barciś, Bronisław Pawlik,
Krzysztof Kowalewski i inni

"PRACA TOMKA"

Rozpoczyna się rok szkolny. Kacper stresuje się drugą klasą. Kuba pomaga mu w domu,
ale już poza domem nie przyznaje się do brata.
Natalia ma dużo roboty, więc Janina jej pomaga. Ale nie znając się ani na kuchni, ani na
ciuchach dzieci, wprowadza tylko chaos. Tomek dostaje mandat i pracę jako bileter w kinie.

Serial komediowy,

The Voice Kids - wokalny talent show dla uzdolnionych dzieci - od pierwszej edycji podbił serca widzów, gromadząc
przed telewizorami dwumilionową widownię i wykreował wiele talentów muzycznych. To tutaj zadebiutowały Roksana Węgiel,
Viki Gabor i Sara James, stając się idolkami młodzieży i odnosząc sukcesy na rynku muzycznym.
Wokalne popisy uczestników widzowie oglądają przez 10 tygodni: 6 tygodni Przesłuchania w ciemno, 3 tygodnie Bitwy plus Sing off
i Finał.
Mnóstwo emocji i wzruszeń, a wokalne zmagania uczestników ocenia niezawodne jury: Cleo, Dawid Kwiatkowski oraz Tomson i Baron. Show prowadzą Tomasz Kammel i Ida Nowakowska.

The Voice Kids - wokalny talent show dla uzdolnionych dzieci - od pierwszej edycji podbił serca widzów, gromadząc
przed telewizorami dwumilionową widownię i wykreował wiele talentów muzycznych. To tutaj zadebiutowały Roksana Węgiel,
Viki Gabor i Sara James, stając się idolkami młodzieży i odnosząc sukcesy na rynku muzycznym.
Wokalne popisy uczestników widzowie oglądają przez 10 tygodni: 6 tygodni Przesłuchania w ciemno, 3 tygodnie Bitwy plus Sing off
i Finał.
Mnóstwo emocji i wzruszeń, a wokalne zmagania uczestników ocenia niezawodne jury: Cleo, Dawid Kwiatkowski oraz Tomson i Baron. Show prowadzą Tomasz Kammel i Ida Nowakowska.

Codzienny, od poniedziałku do piątku, teleturniej oparty na formule krzyżówki. Czworo uczestników zmierzy się ze sobą, by zdobyć tytuł finalisty dnia i uzyskać tym samym możliwość wzięcia udziału w finale tygodnia.

W kolejnym odcinku Karol Okrasa pokaże jak w ciekawy sposób można wykorzystać przy gotowaniu soki
z owoców i warzyw. Zazwyczaj ludzie dbający o zdrowie chętnie sięgają zwłaszcza po świeżo tłoczone soki
z owoców. Ale sok w kuchni Karola to także doskonały produkt do marynowania mięsa i ryb, do gotowania
wszelkich kasz, do tworzenia sosów i zup. Aby to pokazać, udaje się do Kałęczewa, gdzie pani Grażyna
Wiatr tworzy niezwykłe soki, kontynuując dawną rodzinną tradycję. Jej soki, oprócz jabłek, są tłoczone z tak
dziwnych składników jak kwiaty dzikiego bzu, białe buraki, młode pędy jęczmienia czy owsa. Skomponowane
z tych niecodziennych surowców zachwycają smakiem i zawartością składników odżywczych. Takie soki
Karol Okrasa użyje do swojego gotowania. Pośród szumiących drzew owocowych w sadzie, przygotuje trzy
potrawy: 1/ Marynowany w soku z jabłka i jęczmienia stek z tuńczyka z sałatką z jabłka i ciecierzycy;
2/ Uda kurczaka duszone w soku jabłkowym z fasolą; 3/ Pierś z kurczaka z chrupiącą panierką podana
z ugotowaną w soku kaszą.

Indyjski stan Kerala to przede wszystkim morze i słynne plaże. Ale atrakcją turystyczną są także połączone
z morzem rozlewiska - rozległa i malownicza sieć kanałów, przypominająca deltę Dunaju. Przy brzegu można wynająć
łódź na krótki rejs albo na kilka dni. W niektórych łodziach przycumowanych do brzegu ludzie mieszkają na stałe. Inne
to pływające hotele. Robert Makłowicz postanowił popływać taką łodzią po kanale Backwaters niedaleko Alappuzhy. To
świetna okazja do poznania okolicy. Klimat na rozlewiskach bardzo sprzyja wegetacji roślin, plony zbiera się tu dwa razy
do roku. Ponieważ cały ten teren to depresja, poziom wody musi być regulowany przez człowieka. Służą do tego śluzy
i pompy, które nawadniają i odwadniają leżące obok pola ryżowe.
Po przypłynięciu do Alappuzhy Robert ma okazję zobaczyć miejscowy dom z ogrodem. Domostwo, do którego
został zaproszony, ma ponad 60 lat. Na werandzie urządzono ołtarzyk ze świętymi obrazkami, zapewne mieszkają tu
chrześcijanie. Urządzenie domu - bardzo stylowe - wykonane z drewna. Dla Roberta bardzo ciekawy jest ogród, w którym
rosną miejscowe rośliny: drzewo curry, krzew kawowy, maniok na tapiokę, palmy kokosowe - mała i duża, pieprz
pnący się na drzewie - matce oraz imbir.
W miejscowości Neendakara znajduje się targ rybny. Przybijają tu kutry z połowem i od razu na miejscu odbywa się
handel i sortowanie. Czasem zdarzają się nawet rekiny. Oprócz ryb łowi tu także krewetki i małże, zwłaszcza słodkowodne,
bo choć rozlewiska mają połączenie z morzem, to woda w kanałach jest słodka. To zasługa lasów namorzynowych, które pochłaniają sól.
Rozlewiska są piękne, ale dla niewtajemniczonych mogą być niebezpieczne. Tygrysów i żmij można się tu
nie obawiać, ale bardzo groźne są komary. Ich ukąszenia mogą wywołać malarię lub dengę. Dlatego, jak twierdzi
Robert, trzeba się smarować, najlepiej miejscowymi specyfikami.

Święta Dolina Inków. Wojciech Cejrowski pokaże, co pozostało z tego potężnego imperium i objaśni,
jak funkcjonowało. Przyjrzymy się inkaskiej twierdzy, by dowiedzieć się, jak wyglądało życie codzienne
Inków. WC tak pokazuje i objaśnia, że po obejrzeniu tego odcinka studenci z marszu zaliczają semestr.

Mury Inków stoją nienaruszone do naszych czasów, pomimo trzęsień ziemi i upływu wieków. Inkaskie konstrukcje zadziwiają współczesnych inżynierów budownictwa, do dziś nie wiemy, jak je zbudowano. Mury wykonane z idealnie dopasowanych kamieni i wielkich brył skalnych zostały wzniesione przez cywilizację, która nie znała koła, żelaza ani zwierząt pociągowych.

W sezonie V Sanatorium Miłości zapraszamy widzów do Buska - Zdroju. To tu kolejna już dwunastka seniorów
przyjedzie po przygodę swego życia, mając nadzieję na jego zmianę. Udział w programie jest dla seniorów nowym,
ekscytującym przeżyciem. Przyjeżdżają tu po przygodę, po nowe przyjaźnie, po nowe doświadczenia, po których
wracają odmienieni. I w tym sezonie będziemy świadkami ich wewnętrznej przemiany, będziemy uczestniczyć
w budowaniu przez nich nowych relacji, ale i świadkami odbudowy ich samych. Przewodniczką po ich nowych
doświadczeniach będzie Marta Manowska.
odc. 3
Kolejny dzień sanatoryjnego życia. Poranek w jednym z pokoi pań był inny niż zwykle. Marta przekazała
piękną wiadomość o tym, kto został Kuracjuszem odcinka. Kolejnym punktem dnia były warsztaty zapachowe.
Każdy z panów miał skomponować zapach dla swojej pani. I odwrotnie. W finale wiele zaskoczeń, ponieważ
niektóre panie i niektórzy panowie byli obdarowywani wielokrotnie. Wcale niełatwym zadaniem dla panów
okazało się przygotowanie sałatek. Mieli na to zaledwie 30 minut. Potem był czas na ich kosztowanie
przez panie. Niektórym z pań udało się nawet odgadnąć jej autora, co świadczy tylko o tym, że grupa
zna się już coraz lepiej. Owocem tego gotowania były aż trzy randkowe spotkania, tym razem w nieco innych
okolicznościach. Na kuracjuszy w tym odcinku czekało jeszcze jedno wyzwanie nurkowanie, które wielu przysporzyło
nie lada problemów, mimo umiejętności pływackich. Na koniec dnia już tylko głosowanie na Kuracjusza kolejnego
odcinka i odpoczynek przed kolejnym, pełnym wrażeń, dniem.

Wspaniała muzyczna uczta "Szansa na sukces. Opole 2023", którą poprowadzi Marek Sierocki. Nagrodą główną dla zwycięzcy programu będzie udział w konkursie Debiuty podczas Krajowego Festiwalu Polskiej Piosenki w Opolu. Formuła "Szansy na sukces. Opole 2023" nawiązuje do pierwszego polskiego muzycznego show autorstwa Elżbiety Skrętkowskiej, które widzowie przez dziewiętnaście lat oglądali w Dwójce. Uczestnicy programu wybiorą rodzaj podkładu muzycznego i wykonają utwory artysty, który oceni ich wokalne umiejętności. Dla każdego debiutanta Marek Sierocki wylosuje utwór z listy piosenek wykonawcy goszczącego w programie. Laureaci poszczególnych odcinków zostaną zaproszeni do finałowego koncertu w trakcie którego jury wybierze zwycięzcę. Nagrodą główną będzie udział w Debiutach podczas 60. Krajowego Festiwalu Polskiej Piosenki w Opolu.

Jak za kilkadziesiąt lat będzie wyglądała rodzina? Czy będziemy mieszkać
w "inteligentnych" domach? Jakie rozmiary osiągnie przestępczość wśród młodocianych,
a może i dzieci? Jak bardzo korupcja wniknie w nasze życie? Czy zdjęcia zostaną
zastąpione przez hologramy i czy to będzie miało przełożenie na życie rodzinne? Czy
nasze życie nabierze jeszcze większego tempa? Na te i wiele innych pytań związanych
z przyszłością kabaret Hrabi próbuje odpowiedzieć w tym programie.

Jak za kilkadziesiąt lat będzie wyglądała rodzina? Czy będziemy mieszkać
w "inteligentnych" domach? Jakie rozmiary osiągnie przestępczość wśród młodocianych,
a może i dzieci? Jak bardzo korupcja wniknie w nasze życie? Czy zdjęcia zostaną
zastąpione przez hologramy i czy to będzie miało przełożenie na życie rodzinne?
Czy nasze życie nabierze jeszcze większego tempa? Na te i wiele innych pytań
związanych z przyszłością kabaret Hrabi próbuje odpowiedzieć także w drugiej części
swojego programu.