TVP Rozrywka - Program TV na wtorek 11 kwietnia 2023

Tym razem odwiedzimy Włocławek. To położone po obu stronach Wisły miasto jest jednym z najstarszych w Polsce. W kronice Galla Anonima wspomniane jako jeden z największych grodów monarchii Bolesława Chrobrego oraz dawna stolica biskupów. Od dziesięcioleci znane na całą Polskę ze swojego fajansu. Jego tradycja sięga 1873 roku, kiedy uruchomiono tutaj pierwszą z trzech fabryk tego typu. Przez lata Włocławek wypracował swoje charakterystyczne wzory zdobienia ceramiki, rozpoznawane nie tylko w kraju, ale również za granicą. Turystów zachwyci piękna architektura miasta - warto tu zobaczyć m.in. Czarny Spichrz, drewniany zabytek z przełomu XVIII I XIX wieku, Pałac Mushama wykonany w stylu eklektycznym budynek z końca XIX wieku oraz Pałac Biskupi, klasycystyczny gmach będący miejscem zamieszkania biskupów włocławskich.

W tym odcinku Karol Okrasa wyrusza na Podlasie, do Muzeum Rolnictwa w Ciechanowcu. Placówka ta słynie
ze swojego bogatego zbioru dawnych maszyn rolniczych oraz częstych pokazów tradycyjnych prac na roli.
Karol w trakcie programu pokaże jak wyglądała orka konnym zaprzęgiem. Dziś mało kto zdaje sobie sprawę
z ogromnego trudu rolnika w dawnych czasach. Wystarczy powiedzieć, że aby zaorać jeden hektar ziemi
trzeba było przejść za koniem, trzymając pług w ręku, 25 do 30 kilometrów! Ówcześni mieszkańcy wsi nie
musieli jak dzisiejsze mieszczuchy chodzić na siłownię czy uprawiać triatlonu, żeby utrzymać formę.
Praca na roli wymagała olbrzymiego wysiłku, dlatego chleb traktowany był z wielkim szacunkiem. I o tym
opowie Karol w odcinku, demonstrując przy okazji konną orkę, której uczył go w dzieciństwie dziadek.
W pięknej scenerii skansenu z drewnianymi chatami krytymi słomianą strzechą Karol przygotuje trzy potrawy
dla spracowanego oracza: 1/ Ryba z pieczonymi ziemniaczkami i sosem chlebowym na ciemnym piwie;
2/ Zupa na ciemnym chlebie i gęsinie; 3/ Pieczone nogi gęsie z cebulą. Nie zabraknie też klasycznego posiłku
dawnego oracza, czyli pieczonych ziemniaków z mlekiem.

W tym odcinku Robert Makłowicz podróżuje po Irlandii Północnej, po hrabstwie Antrim. Chce dotrzeć na północ
wyspy, nad sam Atlantyk, do miasta Derry/Londonderry. Trasa prowadzi wzdłuż Morza Irlandzkiego, które tu zwane jest
Kanałem Północnym. Jedzie autobusem po Antrim Coast Road, która została zbudowana w latach 30. XIX wieku. Wyrąbano
ją w bazaltowych klifach za pomocą ładunków wybuchowych. Po drodze mija polodowcowe wzgórza, zielone nawet zimą,
i urokliwe nadmorskie miasteczka. Jedno z nich, Glenarm, to prawdziwa perełka. Leży nad rzeką Glen i jest z siedzibą
rodu McDonnell. Prawie wszystko wygląda tu jak przed wiekami: mury, wieża i dwuskrzydłowa brama o nazwie Barbican
Gate, która wiedzie do zamku. Dziś jest tu hotelik prowadzony przez fundację zajmującą się odnową zabytków. Sama
budowla, z czterema narożnymi wieżami, przypomina londyńską Tower. W romantycznej wieży można wynająć pokoje
i poczuć się jak dawni hrabiowie Antrim. Ród Antrim przybył ze Szkocji w XVII wieku. Pejzaż przed zamkiem jest jak "piękny
sen golfisty": gładka zieleń i gdzieniegdzie stare celtyckie dęby. Przyzamkowe ogrody pełniły niegdyś funkcję bardzo
praktyczną: dostarczały warzyw na pałacowy stół. Uprawiano tu rzepę, rzodkiew, buraki i ziemniaki. Dziś na grządkach
rosną przeważnie kwiaty, ale Robertowi Makłowiczowi udaje się znaleźć skrawek ogrodów, gdzie rośnie jeszcze coś,
co można włożyć do garnka. Drzewka laurowe, szczypior i kwitnący rozmaryn.
Kolejne miasteczko na trasie nosi nazwę Carnlough. Jest tu nieduży, ale za to urokliwy port rybacki. Jednak to nie
z rybami kojarzy się miejscowym ta nazwa. Właścicielką tych terenów przed wojną była babka Winstona Churchilla. Należały
do niej również okoliczne wzgórza i kamieniołomy wapienia. Wysyłany stąd do Wielkiej Brytanii, używany był jako cenny
budulec i składnik farb. Do rodziny Churchilla należał też hotel Londonderry Arms, gdzie przy kominku siadywał Sir Winston
z nieodłącznym cygarem i szklaneczką brandy. W hotelowej restauracji Robert spożywa bułeczkę typu scone z masłem,
śmietaną i dżemem oraz kawą po irlandzku, a na wybrzeżu, w pobliżu skał, na których roztrzaskały się w XVI wieku niedobitki hiszpańskiej Wielkiej Armady, smakosz z Krakowa przyrządza zupę porową z owsianką i kiełbaskami wieprzowymi. Na deser
zaś proponuje miasto Derry lub Londonderry i jego burzliwe dzieje.
Dwie nazwy miasta dobrze oddają jego historię i późniejsze wynikające z niej komplikacje. Derry lub Londonderry
to drugie co do wielkości miasto Irlandii Północnej, położone nad rzeką Foyle. Historyczna część miasta jest opasana świetnie zachowanymi murami obronnymi. Geneza miasta jest katolicka, ale w początkach XVII wieku król Jakub I Stuart zaczął
osiedlać tu protestantów, głównie ze Szkocji. To oni wznieśli stare miasto w dzisiejszym kształcie, a ponieważ czuli się
mocno związani z koroną angielską, zmienili nazwę Derry na Londonderry. Jeśli dziś zapytać kogoś z miejscowych, skąd
pochodzi, od razu będzie wiadomo, czy mieszka w dzielnicy katolickiej, czy protestanckiej. Historia tak się potoczyła, że
protestanci byli w mieście liczniejsi i bardziej zamożni. Wytworzył się wyraźny podział: bogate Londonderry na wzgórzu,
a za murami, w dole, robotnicze dzielnice Derry. Taka sytuacja musiała prowokować konflikty. Nasiliły się one w latach 20.
XX wieku, po podziale wyspy na brytyjską północ i republikańską resztę. W 1949 roku przyjęty przez parlament brytyjski
Ireland Act stanowił, że Irlandia Północna będzie częścią UK, dopóki taka będzie wola większości jej mieszkańców,
a większość była probrytyjska. I tak jest do dziś.

Sprawdzone receptury na pyszne, proste i zdrowe dania, którymi zachwycisz rodzinę i znajomych. W każdym odcinku szefowa kuchni, Jola Kleser przygotowuje jedną potrawę od początku do końca. Podpowiada, jak oszczędzić w kuchni czas i jak efektownie zaprezentować danie.

Codzienny, od poniedziałku do piątku, teleturniej oparty na formule krzyżówki. Czworo uczestników zmierzy się ze sobą, by zdobyć tytuł finalisty dnia i uzyskać tym samym możliwość wzięcia udziału w finale tygodnia.

Wojciech Cejrowski przedstawia Ciudad de Mexico - największe miasto świata. Codziennie przebywa w nim 40 milionów ludzi. Jest zachwycony miastem molochem. Odpowiada mu, że jedzenie robi się na ulicach, bez skomplikowanych koncesji i kontroli wszelkiego rodzaju sanepidów. Miasto pozbywa się śmieci spontanicznie, metropolia rozwija się żywiołowo, wchłaniając kolejne miasteczka, koncentrując się
wokół nowo wznoszonych - legalnie i nielegalnie - bloków. To miasto ma też urocze, bezpieczne dzielnice i przytulne knajpki. Tam możemy zjeść taco i wznieść tradycyjny toast: Salud, dinero y amor (zdrowia, pieniędzy i miłości).

Codzienny, od poniedziałku do piątku, teleturniej oparty na formule krzyżówki. Czworo uczestników zmierzy się ze sobą, by zdobyć tytuł finalisty dnia i uzyskać tym samym możliwość wzięcia udziału w finale tygodnia.

Dowiedziawszy się o śmierci znanego powieściopisarza Jana
Oborniaka, redaktor naczelny wydawnictwa "Opoka", Samelko oraz pani
redaktor Lusia zamierzają jak najszybciej wydać jego ostatnie dzieło
"Krzyk ciszy". Okazuje się jednak, że rękopis zaginął. Redaktor Lusia
udaje się na poszukiwania, korzysta z usług taxi nr 1313. Kasia,
przebrana jak zwykle za Mariana, oraz Lusia docierają do rodzinnego
domu autora. Ale ich perypetie tu się nie kończą.


Serial komediowy, 58 min, Polska 1986
Reżyseria: Stanisław Bareja
Scenariusz: Stanisław Bareja, Jacek Janczarski
Zdjęcia: Jan Muszyński
Muzyka: Przemysław Gintrowski
Aktorzy: Ewa Błaszczyk, Mieczysław Hryniewicz, Tomasz Dedek, Stanisława Celińska, Gustaw Lutkiewicz, Mariusz Benoit, Marzena Trybała, Katarzyna Skawina, Krystyna Tkacz, Mieczysław Czechowicz, Kazimierz Kaczor, Krzysztof Kowalewski i inni

"NIEZALEŻNOŚĆ"

Chłopcy stają się coraz bardziej niezależni. Potrafią już sami zrobić sobie śniadanie. Natalię to smuci,
obawia się, że wkrótce przestanie być im do czegokolwiek potrzebna. Ludwik obwieszcza, że czuje się,
jakby miał 18 lat. Jednak próbę wywinięcia hołubca, zakłóca gwałtowny ból w krzyżu.

Serial komediowy,

"WIECZNIE MŁODZI"

Ludwik pechowo komplementuje sylwetkę Natalii na zdjęciu z albumu rodzinnego, nie zauważając, że jest
w zaawansowanej ciąży.
Dzieciaki nie potrafią przypomnieć sobie swojej byłej niani Eli. Natalia jest zaskoczona tym faktem,
zwłaszcza że bardzo lubili Elę. Odzyskują pamięć dopiero wówczas, gdy Ludwik wspomina
o jej wydatnym biuście.
Natalia nie potrafi się przełamać, by po raz pierwszy w życiu nie zaprosić rodziców na weekend.

Serial komediowy,

W sezonie V Sanatorium Miłości zapraszamy widzów do Buska - Zdroju. To tu kolejna już dwunastka seniorów
przyjedzie po przygodę swego życia, mając nadzieję na jego zmianę. Udział w programie jest dla seniorów nowym,
ekscytującym przeżyciem. Przyjeżdżają tu po przygodę, po nowe przyjaźnie, po nowe doświadczenia, po których
wracają odmienieni. I w tym sezonie będziemy świadkami ich wewnętrznej przemiany, będziemy uczestniczyć
w budowaniu przez nich nowych relacji, ale i świadkami odbudowy ich samych. Przewodniczką po ich nowych
doświadczeniach będzie Marta Manowska.
odc. 3
Kolejny dzień sanatoryjnego życia. Poranek w jednym z pokoi pań był inny niż zwykle. Marta przekazała
piękną wiadomość o tym, kto został Kuracjuszem odcinka. Kolejnym punktem dnia były warsztaty zapachowe.
Każdy z panów miał skomponować zapach dla swojej pani. I odwrotnie. W finale wiele zaskoczeń, ponieważ
niektóre panie i niektórzy panowie byli obdarowywani wielokrotnie. Wcale niełatwym zadaniem dla panów
okazało się przygotowanie sałatek. Mieli na to zaledwie 30 minut. Potem był czas na ich kosztowanie
przez panie. Niektórym z pań udało się nawet odgadnąć jej autora, co świadczy tylko o tym, że grupa
zna się już coraz lepiej. Owocem tego gotowania były aż trzy randkowe spotkania, tym razem w nieco innych
okolicznościach. Na kuracjuszy w tym odcinku czekało jeszcze jedno wyzwanie nurkowanie, które wielu przysporzyło
nie lada problemów, mimo umiejętności pływackich. Na koniec dnia już tylko głosowanie na Kuracjusza kolejnego
odcinka i odpoczynek przed kolejnym, pełnym wrażeń, dniem.

Codzienny, od poniedziałku do piątku, teleturniej oparty na formule krzyżówki. Czworo uczestników zmierzy się ze sobą, by zdobyć tytuł finalisty dnia i uzyskać tym samym możliwość wzięcia udziału w finale tygodnia.

Tym razem Karol Okrasa zaprosi widzów na kulinarną podróż do miejscowości Zator, gdzie hoduje się słynnego karpia.
Początki hodowli karpia na zatorskich stawach sięgają czasów panowania Bolesława Krzywoustego, czyli XI - XII wieku.
Zaś pierwsze spisane wzmianki o karpiu zatorskim znalazły się w kronikach Jana Długosza z XV wieku. Tak więc karp
pojawił się na polskim stole w głębokim Średniowieczu, a nie jak chcą niektórzy pseudoznawcy w okresie komunizmu.
Aby upamiętnić wielowiekowe tradycje związane z hodowlą tej wspaniałej ryby, mieszkańcy urządzają co roku Święto
Karpia. Można wówczas skosztować tej wspaniałej ryby przyrządzonej na wiele sposobów, według lokalnych przepisów
- wędzonego, smażonego, na kwaśno, a nawet na słodko.
W 2011 roku karp zatorski został zarejestrowany przez Komisję Europejską jako produkt posiadający znak: Chroniona
Nazwa Pochodzenia, został też wpisany na listę produktów tradycyjnych przez nasze Ministerstwo Rolnictwa.
Karol przygotuje trzy dania z karpia zatorskiego. Będzie karp lekko podwędzany w dymie z ogniska, karp w winie i karp
słodko kwaśny z owocami. Jak będą wyglądać takie dania? Zobaczymy w programie.

W Irlandii Północnej wciąż żywa jest legenda Titanica, największego w swoim czasie liniowca świata zbudowanego
w Belfaście, w stoczni Harland & Wolff na początku XX wieku. Stocznia ta wypuściła aż trzy ogromne liniowce pasażerskie:
Olympic, Gigantic i największy z nich Titanic. Wszystkie miały pecha: Olympic już w pierwszym roku żeglugi miał kolizję
z inną jednostką i musiał wracać na naprawę do Belfastu. Co się stało z Titanikiem, wiadomo. Z kolei Gigantic, który po
tragedii Titanica zmienił nazwę na Britannic, w I wojnie światowej pływał jako statek szpital. W 1916 r. niemiecka mina
posłała go na dno Morza Egejskiego.
Po Titanicu zostało wiele pamiątek, m. in. menu ostatniej kolacji, jaką podano w I klasie wieczorem przed zatonięciem
statku. Składała się z dziewięciu dań. Jednym z nich była zupa z pęczaku. Miejscowa restauracja specjalizuje się
w odtwarzaniu jadłospisu z legendarnego liniowca. Na nabrzeżu, przy kabestanie z widokiem na stację pomp, Robert,
w asyście szefa tutejszej restauracji, gotuje zupę krem z kaszy jęczmiennej, doprawianą śmietaną i irlandzką whisky.
Kolejną irlandzką legendą jest jabłeczny cydr, doskonały napój niskoalkoholowy, będący chlubą krajów celtyckich.
W okolicach Armagh Robert odwiedza wytwórnię tego napoju. W sali degustacji stoją pod ścianami zbiorniki, a na stołach
butelki z gotowymi wyrobami. Robert objaśnia proces produkcji cydru: krojenie, wyciskanie soku, filtrowanie, fermentacja, dojrzewanie. Pokazuje dwa rodzaje gotowego cydru: z jabłek zielonych i czerwonych.
W miasteczku Enniskillen poznajemy kolejną irlandzką legendę, słynny w całym regionie czarny bekon, czyli surowy
bekon dojrzewający. Robi się go z mięsa świń hodowanych metodą wolnego wybiegu, w sposób organiczny bez użycia
fosfatów i nitratów, które w wielkoprzemysłowym bekonie można łatwo wykryć, bo podczas smażenia pozostawiają na
patelni białą pianę i osad.
Jedną z najstarszych i najważniejszych w Irlandii jest legenda świętego Patryka. Ten chrześcijański misjonarz
nie był Irlandczykiem; przybył na wyspę z Anglii lub Walii. Spędził tu resztę życia i dokonał wielkiej rzeczy: zastał Irlandię
pogańską, a zostawił chrześcijańską. Święty Patryk jest patronem wszystkich Irlandczyków, niezależnie od ich pochodzenia
i wyznawanej religii. Dobrze widać to mieście w Armagh, siedzibie irlandzkiego prymasa, gdzie stoją dwie katedry pod
wezwaniem św. Patryka, jedna katolicka, druga protestancka. Nie znamy daty narodzin świętego Patryka. Pewna jest
data jego śmierci: 17 marca 461 roku. Pochowano go w Downpatrick.
17 marca to największe święto Irlandczyków. Jak głosi legenda, Patryk surowo skarcił kiedyś szynkarkę, która podawała
klientom niepełne miarki whisky. Na pamiątkę tamtego zdarzenia w Dniu Świętego Patryka Irlandczycy wznoszą toasty szklaneczkami napełnionymi jak należy. Nie dlatego, żeby mieli jakieś szczególne upodobanie do konsumpcji mocnych
trunków. Są tylko wierni tradycji świętego Patryka.
Hillsborough to jedno z bardziej urokliwych miasteczek Irlandii Północnej, leży niecałe 20 km od Belfastu,
w hrabstwie Down. Na placu przed pałacem Willisa Hilla, w stylowym budynku starej poczty jest dziś siedziba miejskiego
ratusza. Co roku we wrześniu odbywa się w miasteczku słynny międzynarodowy festiwal ostryg i przegrzebków, na który
ściągają z całego świata smakosze owoców morza.
W Hillsborough trzeba koniecznie odwiedzić Plough Inn, tradycyjny irlandzki pub, w którym bywał James Joyce.
Robert zamawia tu owoce morza: ostrygi oraz małże św. Jakuba w sosie holenderskim. To także jedna z irlandzkich legend,
która będzie trwać.

Chlewik w Peru. W chlewiku świnki, ale morskie. Prosta hodowla, a Wojciech Cejrowski pokazuje i objaśnia tak,
że po 20 minutach jesteś w stanie otworzyć taką hodowlę w Polsce. Ponieważ świnki morskie są dużo mniejsze
od prosiaków, większość obowiązków mogą wziąć na siebie dzieci w wieku szkolnym, tak jak w Peru. Pokarmimy,
pogłaszczemy i zjemy. (Bo to świnki spożywcze.)

Wojciech Cejrowski zaprasza w rodzinne strony ziemniaka - do Peru. Ziemniaki zmieniły cywilizację,
zarówno tam, jak i w Polsce za czasów królów - biedota zaczęła jeść do syta.
Inkowie znali tysiące odmian. Niektóre z nich przed zjedzeniem trzeba rozdeptać. Najlepiej boso jak
kapustę. Ten odcinek jest w stylu pokazuję i objaśniam.

Kultowy program Tak to leciało! wrócił do Dwójki w przebojowej odsłonie! Nowy duet prowadzących, realizacyjny rozmach, atrakcyjne nagrody, w tym nagroda główna 100 tys. zł, emocje sięgające zenitu i największe polskie przeboje wszech czasów! Tak to leciało! to najbardziej rozśpiewany teleturniej na świecie! Uczestnicy mają za zadanie uzupełnić luki w tekście popularnych polskich przebojów, a wszystko to w myśl zasady im więcej wyśpiewasz, tym więcej wygrasz. W nowej edycji zawodnikom akompaniować będzie zespół muzyczny Marcina Urbana. Show poprowadzi idealnie zgrany duet małżeński i sceniczny, czyli charyzmatyczni i niezrównani Sławomir i Kajra. Nie zabraknie także odcinków specjalnych z udziałem gwiazd. Format cieszył się ogromną popularnością na świecie. Emitowany był w ponad 25 krajach. Zasady gry skonstruowane są tak, by dostarczać maksimum emocji. Uczestnicy mają przed sobą do wyboru 9 muzycznych kategorii oraz hit za 100 000. Pod każdą kategorią kryją się dwie piosenki. Gracz wybiera jedną z nich i śpiewa przy akompaniamencie zespołu. Na ekranie wyświetlają się słowa piosenki, tak jak podczas klasycznego karaoke. W pewnym momencie muzyka milknie, a na ekranie pozostaje miejsce do uzupełnienia tekstu. Jeśli uczestnik prawidłowo dośpiewa brakujące wyrazy, przechodzi dalej. Na poszczególnych etapach gry może skorzystać z wyjść awaryjnych.